إرهابية

Arabic

Noun

إِرْهَابِيَّة • (ʔirhābiyya) f (plural إِرْهَابِيَّات (ʔirhābiyyāt), masculine إِرْهَابِيّ (ʔirhābiyy))

1. terrorism
2. female equivalent of إِرْهَابِيّ (ʔirhābiyy)

Declension

Declension of noun إِرْهَابِيَّة (ʔirhābiyya)

singular	singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	construct
informal	إِرْهَابِيَّة ʔirhābiyya	الْإِرْهَابِيَّة al-ʔirhābiyya	إِرْهَابِيَّة ʔirhābiyyat
nominative	إِرْهَابِيَّةٌ ʔirhābiyyatun	الْإِرْهَابِيَّةُ al-ʔirhābiyyatu	إِرْهَابِيَّةُ ʔirhābiyyatu
accusative	إِرْهَابِيَّةً ʔirhābiyyatan	الْإِرْهَابِيَّةَ al-ʔirhābiyyata	إِرْهَابِيَّةَ ʔirhābiyyata
genitive	إِرْهَابِيَّةٍ ʔirhābiyyatin	الْإِرْهَابِيَّةِ al-ʔirhābiyyati	إِرْهَابِيَّةِ ʔirhābiyyati
dual	indefinite	definite	construct
informal	إِرْهَابِيَّتَيْن ʔirhābiyyatayn	الْإِرْهَابِيَّتَيْن al-ʔirhābiyyatayn	إِرْهَابِيَّتَيْ ʔirhābiyyatay
nominative	إِرْهَابِيَّتَانِ ʔirhābiyyatāni	الْإِرْهَابِيَّتَانِ al-ʔirhābiyyatāni	إِرْهَابِيَّتَا ʔirhābiyyatā
accusative	إِرْهَابِيَّتَيْنِ ʔirhābiyyatayni	الْإِرْهَابِيَّتَيْنِ al-ʔirhābiyyatayni	إِرْهَابِيَّتَيْ ʔirhābiyyatay
genitive	إِرْهَابِيَّتَيْنِ ʔirhābiyyatayni	الْإِرْهَابِيَّتَيْنِ al-ʔirhābiyyatayni	إِرْهَابِيَّتَيْ ʔirhābiyyatay
plural	sound feminine plural
	indefinite	definite	construct
informal	إِرْهَابِيَّات ʔirhābiyyāt	الْإِرْهَابِيَّات al-ʔirhābiyyāt	إِرْهَابِيَّات ʔirhābiyyāt
nominative	إِرْهَابِيَّاتٌ ʔirhābiyyātun	الْإِرْهَابِيَّاتُ al-ʔirhābiyyātu	إِرْهَابِيَّاتُ ʔirhābiyyātu
accusative	إِرْهَابِيَّاتٍ ʔirhābiyyātin	الْإِرْهَابِيَّاتِ al-ʔirhābiyyāti	إِرْهَابِيَّاتِ ʔirhābiyyāti
genitive	إِرْهَابِيَّاتٍ ʔirhābiyyātin	الْإِرْهَابِيَّاتِ al-ʔirhābiyyāti	إِرْهَابِيَّاتِ ʔirhābiyyāti

Adjective

إِرْهَابِيَّة • (ʔirhābiyya) f

1. feminine singular of إِرْهَابِيّ (ʔirhābiyy)

References

Wehr, Hans (1979) “إرهابية”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 420