Przejdź do zawartości

Wawrzyniec Cyl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wawrzyniec Cyl
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1900
Łódź

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1974
Łódź

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik, obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1915–1931 ŁKS Łódź 112 (9)
1920 WKS Łódź
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1923–1924  Polska 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Łódzki OZPN
1936–1937 TUR Łódź
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Wawrzyniec Cyl[1] (ur. 2 lipca 1900 w Łodzi, zm. 7 lutego 1974 tamże[2]) – polski piłkarz, reprezentant Polski, olimpijczyk.

Brzmienie nazwiska

[edytuj | edytuj kod]

W niektórych opracowaniach pojawia się stwierdzenie jakoby zawodnik formy Cyll przez dwa „l” nie miał w żadnym oficjalnym dokumencie przez całe swoje życie!. Tymczasem jest to nieprawdziwe stwierdzenie, gdyż przeczą temu źródła i dokumenty. Warto zwrócić uwagę na zapis w Monitorze Polskim, w którym zapisano, iż na wniosek prezesa Rady Ministrów, płk. dyplom. Walerego Sławka, zarządzeniem nr 64 z 19 marca 1931 roku nadano odznaczenia państwowe osobom, które zasłużyły się na polu rozwoju wychowania fizycznego i sportu oraz na polu rozwoju sportu. Wśród odznaczonych Brązowym Krzyżem Zasługi znalazł się Wawrzyniec Cyll (przez dwa el) - urzędnik Kasy Chorych w Łodzi[3]. Rok wcześniej w decyzji Polskiego Związku Piłki Nożnej, zatwierdzającej przyznanie odznak honorowych dla piłkarzy polskich za udział w grach międzypaństwowych i międzymiastowych, wymieniono Cylla[4]. W zbiorach Muzeum Sportu w Łodzi znajduje się pamiątkowa odznaka za zdobycie tytułu mistrza klasy A w roku 1921, wręczana wszystkim piłkarzom ŁKS Łódź. Na jednej z nich wyryto nazwisko w wersji Cyll. W oficjalnym komunikacie Zarządu PZPN z 21 maja 1925 roku figuruje piłkarz Cyll (ŁKS Łódź). Na kartach jubileuszowych roczników PZPN, wydanych w latach 1925 i 1930, także używano wersji Cyll. W monografii z okazji 50-lecia Łódzkiego OZPN, wydanej w roku 1969 (czyli za życia piłkarza), przedstawiono biogram Wawrzyńca Cylla. W łódzkim muzeum sportu zachowały się także dyplomy i legitymacje. W klubowej legitymacji ŁKS Łódź widnieje nazwisko Cyll. Ponadto zachował się autograf piłkarza, który podpisywał się jako „W. Cyll”. W Łodzi jednej z ulic nadano imię Wawrzyńca Cylla. Na nagrobku piłkarza, spoczywającego w jednym grobie ze swoją żoną na starym łódzkim cmentarzu przy ul. Ogrodowej, widnieją napisy Wawrzyniec Cyll i Anna Cyll. Ich córka Krystyna Sindlewska twierdziła, że nikt nie sprostował błędnej wersji w akcie urodzenia, napisanego cyrylicą, jednak zarówno zawodnik, jak i cała jego rodzina zawsze posługiwała się wersją nazwiska w brzmieniu Cyll.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 lipca 1900 w Łodzi jako syn Wincentego Michaliny z Wąsików. Ukończył Gimnazjum im. ks. Skorupki. W okresie nauki szkolnej zaczął uprawiać piłkę nożną. W 1918 został członkiem ŁKS. Przez całą karierę piłkarską (od 1918 do 1930) był związany w ŁKS Łódź. Rozegrał ponad 300 spotkań, z których 86 rozegrał w ramach szczebla centralnego. Początkowo grał jako napastnik, potem jako obrońca. W latach 1923–1925 cztery razy wystąpił w reprezentacji Polski. Wystąpił w reprezentacji na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w przegranym 0:5 meczu z Węgrami[5]. W 1930 zakończył karierę piłkarską.

Po zakończeniu kariery piłkarza, w latach 1933–1936, był członkiem zarządu Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Według „Księgi adresowej m. Łodzi, 1937–1939”[6] (stan na II poł. r. 1936) mieszkał w tym czasie przy ulicy Pabianickiej 18[7].

Podczas II wojny światowej mieszkał w Łodzi.

W kwietniu 1945 był inicjatorem reaktywacji ŁKS. W 1948 był wiceprezesem zarządu, a w kolejnych latach członkiem komisji rewizyjnej.

Zmarł 7 lutego 1974. Spoczywa na Cmentarzu „Starym” w Łodzi, przy ul. Ogrodowej.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Od 5 listopada 1997 w Łodzi, w dzielnicy Polesie (rejon „Smulsko”), funkcjonuje ulica jego imienia (w formie nazwiska: „Cyll”), której przedłużeniem w kierunku wschodnim jest ul. Piłkarska[8].

Grób Wawrzyńca Cylla (vel Cyla) na cmentarzu „Starym” w Łodzi, przy ul. Ogrodowej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niekiedy podawana jest inna pisownia nazwiska - Cyll. Kwestia ta wymaga jeszcze jednoznacznego wyjaśnienia, ponieważ na jego pomniku widnieje forma „Cyll”
  2. Wawrzyniec Cyl Biographical information and Olympic Results [online] [dostęp 2020-08-04] (ang.).
  3. „Monitor Polski” nr 64, 19.03.1931, poz. 102, 104, 106
  4. Odznaki honorowe dla zasłużonych piłkarzy, „Express Wieczorny Ilustrowany” nr 363, 31.12.1930, s. 7; „Przegląd Sportowy” nr 104 (593), 31.12.1930, s. 5
  5. Wryk 2015 ↓, s. 178.
  6. Strona 75 rozdz. „Spis Mieszkańców m. Łodzi”. Tu nazwisko w brzmieniu „Cyll”.
  7. Regionalia Ziemi Łódzkiej [online], bc.wbp.lodz.pl [dostęp 2022-08-10].
  8. Bereszczyński Marcin, Skąd taka nazwa? [ul. Wawrzyńca Cylla (!?)]; [w:] „Polska, Dziennik Łódzki”, 19 czerwca 2008, s. 14.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 178–179. ISBN 978-83-64864-22-3.
  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
  • Jerzy Miatkowski, Jarosław Owsiański: 1928. Wisła po raz drugi. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2018, s. 1–428. ISBN 978-83-7986-184-2..
  • Jerzy Miatkowski, Jarosław Owsiański: 1930. Liga dla Pasów. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2020, s. 1-490. ISBN 978-83-7986-301-3..
  • Jerzy Miatkowski, Jarosław Owsiański: 1931. Mistrz z Ludwinowa. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 1-532. ISBN 978-83-7986-354-9..

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]