Kloro

F; ↑ ; Cl ; ↓; Br	S ← kloro → Ar
35	Cl
	17
	↓Perioda tabelo de elementoj↓
kemia elemento • esencaj medikamentoj • lithophile
duatoma nemetalo • halogeno
Ĝeneralaj informoj
Nomo (latine), simbolo, numero	kloro (chlorum), Cl, 17
CAS-numero	7782-50-5
Loko en perioda tabelo	17-a grupo, 3-a periodo, bloko p
Karakteriza grupo	Halogenoj
abundeco en terkrusto	0,017 %
Nombro de naturaj izotopoj	2
Aspekto	flavverda gaso
Atomaj ecoj
Relativa atompezo	35.446-35.457 amu
Atomradiuso	100 pm
Kovalenta radiuso	102 pm
Radiuso de van der Waals	175 pm
Elektrona konfiguracio	Ne 3s2 3p5
Elektronoj en ĉiu energia ŝelo	2; 8; 7
Oksidiĝa nombro	−1, 0, +1, +3, +5, +7
Fizikaj ecoj
Materia stato	gasa (Cl2)
Kristala strukturo	ortoromba
Denseco	(gasa, 273,15 K) 3,214 · 10−3 g/cm3
Magneta konduto	diamagneta
Degelpunkto	−101,5 °C (171,65 K)
Bolpunkto	−34,04 °C (239,11 K)
Molvolumeno	22,7 · 10−6 m3/mol
Specifa varmokapacito	478 J/(kg · K)
Elektra rezistivo	1,0 · 107 Ω · m
Termika konduktivo	0,0089 W/(m · K)
Diversaj
Elektronegativeco	3 (Pauling-skalo)
Joniga energio	1251,2 kJ/mol
Izotopoj
Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.

Kloro aŭ ĥloro estas kemia elemento de la perioda tabelo kun la simbolo Cl kaj atomnumero 17^[1].

Atompezo: 35,453 (Cl₂)
Kemia serio: halogeno, ne-metaloido
Normala stato: gaso ĉe 298 K
Specifa pezo 1,56 (–33,6 °C), likva
Bolpunkto: –33,04 °C
Fandpunkto: –101,5 °C
Malkovrinto: Carl Wilhelm Scheele

Kloro estas flavet-verda gaso. kiu kombiniĝas kun preskaŭ ĉiuj elementoj. Ĝi ne estas trovebla en libera stato en la naturo, sed estas ordinare trovebla kiel natria klorido (NaCl - ordinara salo). Tiele estas du stabilaj izotopoj: ³⁵Cl (74%) kaj ³⁷Cl (26%).

Ĝi estas irita gaso por la spirovojoj.

Tokseco

La gaso iritas mukozajn membranojn kaj la likvo bruligas la haŭton. Nur 3,5 ppm (ppm= partoj en miliono da partoj) detekteblas per odoro, kaj 1 000 ppm povas esti fatalaj post kelkaj enspiroj. Oni ĝin uzis kiel milit-gason en 1915.

Kloro atakas la spiran sistemon, okulojn kaj haŭton^[2] Ĉar ĝi estas pli densa ol aero, ĝi tendencas akumuliĝi ĉe la fundo de malbone ventolitaj spacoj. Klorgaso estas forta oksidanto, kiu povas reagi kun brulemaj materialoj^[3]^[4].