پرش به محتوا

خاویر زانتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خاویر زانتی
خاویر زانتی در سال ۲۰۱۴
زادهٔ۱۰ اوت ۱۹۷۳ ‏(۵۱ سال)
بوئنوس آیرس، آرژانتین
ملیتآرژانتینی
کارفرمااینتر میلان (نایب رئیس)
قد۱٫۷۸ m (۵ ft ۱۰ in)[۱]
مشاغل مرتبط با فوتبال
نام کامل خاویر آدلمار زانتی
پست مدافع کناری
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۲–۱۹۸۹ ایندپندینته
۱۹۹۱–۱۹۹۹ اتلتیکو تالرز
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۱۹۹۲–۱۹۹۳ اتلتیکو تالرز ۳۳ (۱)
۱۹۹۳–۱۹۹۵ اتلتیکو بانفیلد ۶۶ (۴)
۱۹۹۵–۲۰۱۴ اینتر میلان ۶۱۵ (۱۲)
مجموع ۷۱۴ (۱۷)
تیم ملی
۱۹۹۶ زیر ۲۳ سال آرژانتین ۱۲ (۰)
۱۹۹۴–۲۰۱۱ آرژانتین ۱۴۳ (۵)
افتخارات
به نمایندگی از  آرژانتین
فوتبال مردان
بازی‌های المپیک
مدال نقره – جایگاه دوم ۱۹۹۶ آتلانتا مسابقات تیمی
بازی‌های پان امریکن
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۹۵ مار دل پلاتا مسابقات تیمی
کوپا آمریکا
نایب‌قهرمان ۲۰۰۴ پرو تیم
نایب‌قهرمان ۲۰۰۷ ونزوئلا تیم
جام کنفدراسیون‌ها
نایب‌قهرمان ۱۹۹۵ عربستان تیم
نایب‌قهرمان ۲۰۰۵ آلمان تیم
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

خاویر آدلمار زانتی (به اسپانیایی: Javier Adelmar Zanetti) (زادهٔ ۳۱ ژوئیه ۱۹۶۹) بازیکن پیشین فوتبال اهل آرژانتین است. او هم اکنون به عنوان نایب رئیس باشگاه فوتبال اینتر میلان در حال فعالیت است.

شماره ۴ زانتی در باشگاه فوتبال اینتر میلان برای همیشه بایگانی شده است.[۲][۳] او با ۸۵۸ بازی رکورد دار بیشترین بازی با پیراهن نراتزوری است.

زانتی همواره یکی از بهترین مدافعان راست تاریخ فوتبال در نظر گرفته می‌شود. او به خاطر قاطعیت، ثبات و تلاش زیاد و همچنین نظم در دوران حرفه ایی خود همواره مورد ستایش قرار گرفته است.[۴][۵][۶]

آغاز زندگی

[ویرایش]

خاویر آدلمار زانتی در بوئنوس آیرس از والدینی از طبقه کارگر با اصل و نسب ایتالیایی به دنیا آمد و در منطقه بندر در منطقه داک سود یکی از بدنام ترین مناطق شهر بزرگ شد. پدرش رودولفو آجرکار و مادرش ویولتا بونازولا نظافتچی بود.[۷] بنا به گزارش ها برخی از اجداد زانتی مهاجران ایتالیایی بودند که توسط جورجیو ریچی پس از اشغال آراکانیا (۱۸۶۱–۱۸۸۳) به جنوب شیلی آورده شدند.

زندگی شخصی

[ویرایش]

۲۳ دسامبر ۱۹۹۹ زانتی با پائولا د لا فوئنته دوست دختر خود ازدواج کرد.[۸] آنها قبل از ازدواجشان ۷ سال با هم دوست بودند و در نزدیکی دریاچه کومو زندگی می کنند. ثمره ازدواج خاویر و پائولا یک دختر به نام سول (متولد ۱۱ ژوئن ۲۰۰۵) و دو پسر به نام های ایگناسیو (متولد ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۸) و توماس (متولد ۹ مه ۲۰۱۲) دارند.[۸]

مادر زانتی، ویولتا بونازولا ساعاتی پس از قهرمانی باشگاه فوتبال اینتر میلان در فینال جام حذفی فوتبال ایتالیا ۲۰۱۱ بر اثر حمله قلبی درگذشت.[۹][۱۰][۱۱]

زانتی در سال ۲۰۱۱

برادر بزرگ زانتی سرجیو زانتی مدافع سابق فوتبال است.[۱۲] او یک کاتولیک معتقد است.[۱۳][۱۴] دوست صمیمی او وسلی اسنایدر بازیکن سابق تیم ملی فوتبال هلند و باشگاه فوتبال اینتر میلان است و از او برای گرویدن به مذهب کاتولیک الهام گرفته است.[۱۵]

در سال ۲۰۰۱ او به همراه همسرش موسسه خیریه PUPI را تاسیس کرد. این بنیاد وظیفه تامین نیازهای اولیه کودکان، تامین غذا، آموزش، بهداشت و کمک به خانواده ها را بر عهده دارد.[۱۶]

در سال ۲۰۱۵ مستندی ۷۸ دقیقه ایی به اسم داستان زانتی در مورد خاویر زانتی ساخته شد.[۱۷]

خداحافظی

[ویرایش]

زانتی در آخرین بازی خانگی در ورزشگاه جوزپه مه آتزا فصل ۱۴–۲۰۱۳ که در مقابل باشگاه فوتبال لاتزیو آخرین بازی خود را با پیراهن باشگاه فوتبال اینتر میلان انجام داد و از دنیای فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد. باشگاه اینتر میلان برای این بازیکن مراسم خاص و با شکوهی را در آخر بازی برگزار کرد که چهره‌های شاخصی هم در این مراسم دیده می‌شدند.[۱۸]

پیراهن شماره ۴ خاویر زانتی

در مهٔ ۲۰۱۵ طی یک مسابقه خیریه در سن سیرو پیراهن شماره ۴ باشگاه فوتبال اینتر میلان برای همیشه بایگانی شد.[۱۹]

حرفه مدیریتی

[ویرایش]

در ژوئن ۲۰۱۴ اریک توهیر رئیس اینتر زانتی را برای یک دوره دو ساله به عنوان نایب رئیس منصوب کرد.[۲۰] زانتی پس از تغییر مالکیت به گروه سانینگ و بعد از آن شرکت سرمایه‌گذاری اوک‌تری این نقش را حفظ کرد.

عملکرد باشگاهی

[ویرایش]

اتلتیکو تالرز

[ویرایش]

زانتی پس از جدا شدن از تیم جوانان باشگاه فوتبال ایندپندینته. شهر خود به باشگاه فوتبال اتلتیکو تالرز پیوست. تالرز اولین تیم حرفه‌ای خاویر جوان به حساب می‌آمد. زانتی تنها یک فصل در تیم تالرز توپ زد و در سال ۱۹۹۳ به باشگاه فوتبال بانفیلد در لیگ برتر فوتبال آرژانتین پیوست.

اتلتیکو بانفیلد

[ویرایش]

در سال۱۹۹۳ زانتی زمانی که تنها ۲۰ سال داشت به باشگاه فوتبال بانفیلد پیوست. او اولین بازی خود را در تاریخ ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۳ مقابل باشگاه فوتبال ریورپلاته انجام داد. ۲۹ سپتامبر نیز اولین گل خود را با پیراهن بانفیلد مقابل باشگاه فوتبال نیولز اولد بویز به ثمر رساند تا از شکست تیمش‌ جلو گیری کند. بازی‌های فوق‌العاده او برای بانفیلد باعث محبوبیت هواداران شد و همچنین باعث شد تا او به تیم ملی فوتبال آرژانتین دعوت شود. او همان سال اول حضورش در بانفیلد مورد توجه تیم هایی مثل باشگاه فوتبال ریورپلاته و باشگاه فوتبال بوکا جونیورز قرار گرفت اما زانتی تصمیم گرفت یک سال دیگر در باشگاه بماند. در نهایت سال ۱۹۹۵ به باشگاه فوتبال اینتر میلان پیوست.

اینتر میلان

[ویرایش]

خاویر زانتی درسال ۱۹۹۵ به باشگاه فوتبال اینتر میلان پیوست. او اولین بازی خود را برای اینتر در ۲۷ اوت ۱۹۹۵ مقابل باشگاه فوتبال ویچنزا در میلان انجام داد. اولین گل خود را نیز در فینال جام یوفا ۱۹۹۸ در پیروزی ۳–۰ مقابل باشگاه فوتبال لاتزیو به ثمر رساند.

زانتی در اواخر سال ۲۰۰۱ به طور رسمی بازوبند کاپیتانی باشگاه را بر بازو بست. در آگوست ۲۰۰۳ زانتی قرارداد ۴ ساله را با باشگاه تا ژوئن ۲۰۰۷ تمدید کرد.[۲۱][۲۲]

زانتی در در لباس باشگاه فوتبال اینتر میلان

در بازی خانگی مقابل باشگاه فوتبال آسکولی به چهار سال ناکامی خود در گل زنی پایان داد او آخرین بار در ۶ نوامبر ۲۰۰۲ در مقابل باشگاه فوتبال امپولی گلزنی کرده بود.[۲۳] در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۶ در برابر باشگاه فوتبال بایرن مونیخ زانتی پانصدمین بازی حرفه ای خود را برای اینتر انجام داد.[۲۴] او در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۶ صدمین بازی خود را برای نراتزوری در رقابت های اروپایی مقابل باشگاه فوتبال اسپورتینگ لیسبون انجام داد.[۲۵]

زانتی نقش مهمی در بازی سوپرجام فوتبال ایتالیا در سال ۲۰۰۸ مقابل باشگاه فوتبال آ.اس. رم ایفا کرد و آخرین ضربه پنالتی تیمش را به ثمر رساند و به قهرمانی تیمش کمک کرد. این اولین پنالتی او در دوران حرفه ای و سومین قهرمانیش در سوپرجام فوتبال ایتالیا بود.[۲۶][۲۷] او ۶۰۰مین بازی خود را برای اینتر در ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۸ با پیروزی ۱-۰ مقابل باشگاه فوتبال لچه انجام داد.[۲۸][۲۹]

زانتی در حال بازی برای باشگاه فوتبال اینتر میلان در سال ۲۰۰۹

در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۹ با بازی مقابل باشگاه فوتبال کاتانیا به رکورد ۴۷۶ بازی در سری آ جاچینتو فاکتی رسید.

اینتر در ۲۲ مهٔ ۲۰۱۰ در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۰ را با نتیجه ۲–۰ باشگاه فوتبال بایرن مونیخ را شکست داد و به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا دست یافت.[۳۰] این هفتصدمین بازی زانتی برای باشگاه فوتبال اینتر میلان بود.[۳۱] او را به اولین بازیکنی تبدیل کرد که به عنوان کاپیتان یک باشگاه ایتالیایی سه گانه سری آ، کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا رسیده است.[۳۲]

در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۰ با ۳۷ سال و ۷۱ روز زانتی به مسن ترین بازیکنی تبدیل شد که در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است.[۳۳]

خاویر زانتی و سرگئی ایگناشویچ قابل از بازی اینتر و باشگاه فوتبال زسکا مسکو در سال ۲۰۱۱

در ۱۱ مه ۲۰۱۱ زانتی هزارمین بازی خود را به عنوان یک فوتبالیست حرفه ای انجام داد و در بازی برگشت نیمه نهایی کوپا ایتالیا برای اینتر مقابل باشگاه فوتبال آ.اس. رم بازی کرد. در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱ زانتی با بازی خود مقابل باشگاه فوتبال نووارا رکورد بیشترین بازی برای اینتر که قبلا در اختیار جوزپه برگومی بود را پشت سر گذاشت.

در ۲۹ آوریل ۲۰۱۴ اریک توهیر رئیس اینتر اعلام کرد که زانتی در پایان فصل ۱۴–۲۰۱۳ بازنشسته خواهد شد و به عنوان نایب رئیس باشگاه فعالیت خواهد کرد.[۳۴] آخرین بازی زانتی در جوزپه مه آتزا مقابل باشگاه فوتبال لاتزیو در تاریخ ۱۰ مهٔ ۲۰۱۴ بود.[۳۵][۳۶]

خاویر زانتی در طی ۱۹ سال حضور خود در اینتر میلان ۸۵۸ بازی با پیراهن این تیم انجام داد و ۲۱ گل به ثمر رساند. او ۱۶ جام‌ (۵ بار سری آ، ۴ بار کوپا ایتالیا، ۴ سوپر جام فوتبال ایتالیا، ۱ بار لیگ اروپا، لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه های جهان) را به دست آورد که ۱۵ تا از این جام‌ها را به عنوان کاپیتان تیم بالای سر برد.

آمار باشگاهی

[ویرایش]
حضور و گل‌ها طبق باشگاه، فصل و مسابقه
باشگاه فصل لیگ جام حذفی قاره‌ای دیگر مجموع
دسته بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
اتلتیکو تالرز ۱۹۹۲–۹۳ پریمرا ناسیونال ۳۳ ۱ ۰ ۰ _ _ ۳۳ ۱
مجموع اتلتیکو تالرز ۳۳ ۱ ۰ ۰ _ _ ۳۳ ۱
بانفیلد ۹۴–۱۹۹۳ لیگ برتر فوتبال آرژانتین ۳۷ ۱ ۰ ۰ _ _ ۳۷ ۱
بانفیلد ۹۵–۱۹۹۴ ۲۹ ۳ ۰ ۰ _ _ ۲۹ ۳
مجموع اتلتیکو تالرز ۶۶ ۴ ۰ ۰ _ _ ۶۶ ۴
اینتر میلان ۹۶–۱۹۹۵ سری آ ۳۲ ۲ ۵ ۰ ۲ ۰ _ ۳۹ ۲
اینتر میلان ۹۷–۱۹۹۶ ۳۳ ۳ ۵ ۱ ۱۲ ۰ _ ۵۰ ۴
اینتر میلان ۹۸–۱۹۹۷ ۲۸ ۰ ۴ ۰ ۹ ۲ _ ۴۱ ۲
اینتر میلان ۹۹–۱۹۹۸ ۳۴ ۳ ۵ ۰ ۹ ۱ ۲ ۰ ۵۰ ۴
اینتر میلان ۲۰۰۰–۱۹۹۹ ۳۴ ۱ ۸ ۱ – – ۱ ۰ ۴۳ ۲
اینتر میلان ۰۱–۲۰۰۰ ۲۹ ۰ ۱ ۰ ۴ ۰ _ ۳۴ ۰
اینتر میلان ۰۲–۲۰۰۱ ۳۳ ۰ ۱ ۱ ۱۰ ۱ _ ۴۴ ۲
اینتر میلان ۰۳–۲۰۰۲ ۳۴ ۱ ۱ ۰ ۱۸ ۰ _ ۵۳ ۱
اینتر میلان ۰۴–۲۰۰۳ ۳۴ ۰ ۵ ۰ ۱۲ ۰ _ ۵۱ ۰
اینتر میلان ۰۵–۲۰۰۴ ۳۵ ۰ ۳ ۰ ۱۱ ۰ _ ۴۹ ۰
اینتر میلان ۰۶–۲۰۰۵ ۲۵ ۰ ۵ ۰ ۸ ۰ ۱ ۰ ۳۹ ۰
اینتر میلان ۰۷–۲۰۰۶ ۳۷ ۱ ۴ ۰ ۸ ۰ ۱ ۰ ۵۰ ۱
اینتر میلان ۰۸–۲۰۰۷ ۳۸ ۱ ۴ ۰ ۸ ۰ ۱ ۰ ۵۰ ۱
اینتر میلان ۰۹–۲۰۰۸ ۳۸ ۰ ۴ ۰ ۸ ۰ ۱ ۰ ۵۱ ۰
اینتر میلان ۱۰–۲۰۰۹ ۳۷ ۰ ۴ ۰ ۱۳ ۰ ۱ ۰ ۵۵ ۰
اینتر میلان ۱۱–۲۰۱۰ ۳۵ ۰ ۵ ۰ ۸ ۱ ۴ ۱ ۵۲ ۲
اینتر میلان ۱۲–۲۰۱۱ ۳۴ ۰ ۲ ۰ ۸ ۰ ۱ ۰ ۴۵ ۰
اینتر میلان ۱۳–۲۰۱۲ ۳۳ ۰ ۴ ۰ ۱۱ ۰ _ ۴۸ ۰
اینتر میلان ۱۴–۲۰۱۳ ۱۲ ۰ ۱ ۰ _ _ ۱۳ ۰
مجموع اینتر میلان ۶۱۵ ۱۲ ۷۱ ۳ ۱۵۹ ۵ ۱۳ ۱ ۸۵۸ ۲۱
مجموع آمار ۷۱۴ ۱۷ ۷۱ ۳ ۱۵۹ ۵ ۱۳ ۱ ۹۵۷ ۲۶

افتخارات

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]

اینتر میلان

ملی

[ویرایش]

زیر ۲۳ سال آرژانتین

آرژانتین

شخصی

[ویرایش]

آمار ملی

[ویرایش]

بازی های ملی

[ویرایش]

حضور و گل ها در تیم ملی[۳۷]

تیم ملی فوتبال آرژانتین
سال بازی گل
۱۹۹۴ ۳ ۰
۱۹۹۵ ۱۵ ۱
۱۹۹۶ ۶ ۰
۱۹۹۷ ۴ ۰
۱۹۹۸ ۹ ۲
۱۹۹۹ ۱۱ ۰
۲۰۰۰ ۷ ۰
۲۰۰۱ ۹ ۰
۲۰۰۲ ۶ ۰
۲۰۰۳ ۸ ۱
۲۰۰۴ ۱۴ ۱
۲۰۰۵ ۱۰ ۰
۲۰۰۶ ۰ ۰
۲۰۰۷ ۱۵ ۰
۲۰۰۸ ۱۱ ۰
۲۰۰۹ ۸ ۰
۲۰۱۰ ۲ ۰
۲۰۱۱ ۷ ۰
مجموع ۱۴۵ ۵

گل های ملی

[ویرایش]
شماره تاریخ میزبان بازی ملی حریف نتیجه رقابت
۱
۲۲ ژوئن ۱۹۹۵ مندوسا
۱۱
 اسلواکی ۶–۰ دوستانه
۲
۱۴ مهٔ ۱۹۹۸ کوردوبا
۲۸
 بوسنی و هرزگوین ۲–۰ دوستانه
۳
۳۰ ژوئن ۱۹۹۸ سن-اتین
۳۴
 انگلستان ۲–۲ جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸
۴
۸ ژوئن ۲۰۰۳ اوزاکا
۷۰
 ژاپن ۴–۱ جام کیرین ۲۰۰۳
۵
۹ اکتبر ۳۰۰۴ بوئنوس آیرس
۸۸
 اروگوئه ۴–۲ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶

عملکرد ملی

[ویرایش]
خاویر آدلمار زانتی

زانتی برای اولین بار برای تیم ملی فوتبال آرژانتین را در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۹۴ مقابل تیم ملی فوتبال شیلی با زیر نظر دانیل پاسارلا بازی کرد.[۳۸] اولین گل ملی خود را ۲۲ ژوئن ۱۹۹۵ در یک بازی دوستانه مقابل تیم ملی فوتبال اسلواکی به ثمر رساند.

او توسط دانیل پاسارلا برای حضور در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ به تیم ملی فوتبال آرژانتین دعوت شد. اولین بازی خود را در بازی آغازین گروهی تیم مقابل تیم ملی فوتبال ژاپن انجام داد که با پیروزی ۱–۰ به پایان رسید.[۳۹] او در این تورنمنت یک گل مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان به ثمر رساند.[۴۰]

خاویر زانتی در لباس تیم ملی فوتبال آرژانتین

زانتی صدمین بازی ملی خود را برای آلبی‌سلسته در نیمه نهایی جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۵ مقابل تیم ملی فوتبال مکزیک در تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۰۵ آنجام داد و در پایان مسابقه جایزه بهترین بازیکن زمین را به دست آورد.[۴۱]

در یک تصمیم بحث برانگیز خوزه پکرمن زانتی را برای جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ به تیم ملی فوتبال آرژانتین دعوت نکرد.[۴۲]

پس از خداحافظی روبرتو آیالا از دنیای فوتبال زانتی بازوبند کاپیتانی را دریافت کرد. در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۷ او در مقدماتی جام جهانی مقابل تیم ملی فوتبال بولیوی به رکورد بیشترین بازی ملی رسید.[۴۳] زانتی زیر نظر دیگو مارادونا یک فوتبالیست معمولی باقی ماند و به درخواست مارادونا بازوبند کاپیتانی را خاویر ماسکرانو بر بازوی خود بست.[۴۴]

زانتی در حال بازی مقابل تیم ملی فوتبال روسیه در سال ۲۰۰۹

زانتی یکی از اعضای تیم آرژانتین برای کوپا آمریکا ۲۰۱۱ بود و در هر چهار بازی این تیم به عنوان بازیکن اصلی حضور داشت آنها در مرحله یک چهارم نهایی مقابل تیم ملی فوتبال اروگوئه شکست خوردند و از دور رقابت ها کنار رفتند.[۴۵] این آخرین بازی ملی خاویر زانتی بود. او ۱۴۵ بازی با پیراهن آلبی‌سلسته انجام داد و ۵ گل به ثمر رساند. و به نایب قهرمانی کوپا آمریکا ۲۰۰۴ و کوپا آمریکا ۲۰۰۷ و همچنین نایب قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها ۱۹۹۵ و جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۵ رسید.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Javier Adelmar Zanetti". goal.com. Archived from the original on 17 February 2012. Retrieved 30 January 2012.
  2. ↑ "Internazionale retire No4 shirt in honour of Javier Zanetti", The Guardian, 30 June 2014
  3. ↑ McVitie, Peter. "Inter make Zanetti vice-president and retire No.4 jersey - Thohir". goal.com.
  4. ↑ "Javier Zanetti: "Il mio segreto? La costanza"" (به ایتالیایی). F.C. Inter 1908. Archived from the original on 21 October 2014. Retrieved 21 October 2014.
  5. ↑ "Cassano su Zanetti: "In campo fino a 60 anni! Lui..."" (به ایتالیایی). F.C. Inter News. Retrieved 21 October 2014.
  6. ↑ "Paula Zanetti: "Javier ha ancora voglia di giocare. L'Inter è la nostra famiglia"" (به ایتالیایی). sportpapaer.it. Archived from the original on 25 February 2014. Retrieved 21 October 2014.
  7. ↑ Cayuqueo, Pedro (2020). Historia secreta mapuche 2 (به اسپانیایی). Santiago de Chile: Catalonia. pp. 251–254. ISBN 978-956-324-783-1.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Javier Zanetti, chi è Paula, moglie del calciatore FOTO" [Javier Zanetti, who is Paula, the wife of the footballer Photo] (به ایتالیایی). Lady Blitz. 26 May 2016. Retrieved 9 March 2019.
  9. ↑ "Inter's condolences for Javier Zanetti". inter.it. 30 May 2011. Archived from the original on 16 July 2013. Retrieved 13 March 2019.
  10. ↑ Capitano e gentiluomo. ASIN 8817044563.
  11. ↑ Giocare da uomo. La mia vita raccontata a Gianni Riotta. ASIN 8804633514.
  12. ↑ Fabrizio Romano (29 November 2009). "Javier vs Cristiano, riecco la sfida fra gli Zanetti" [Javier vs Cristiano, again the duel between the Zanettis] (به ایتالیایی). fcinternews.it. Retrieved 8 March 2019.
  13. ↑ "Pope Francis has divided loyalties in Italy-Argentina soccer match". Reuters. 13 August 2013. Archived from the original on 17 August 2013.
  14. ↑ "After 18 years and 847 games, is it the end for Inter's Javier Zanetti?". The Guardian. 29 April 2013.
  15. ↑ "Dutch soccer player who scored winning goal against Brazil is Catholic convert". Catholic News Agency.
  16. ↑ "::FUNDACION PUPI:: BIENVENIDOS::". fundacionpupi.org.
  17. ↑ Brunello Vescovi (17 February 2015). "L'epopea di Javier Zanetti e un romanziere inesistente" (به ایتالیایی).
  18. ↑ «ورزش - BBC فارسی - آلبوم عکس: خداحافظی سن سیرو با زانتی». بی‌بی‌سی فارسی.
  19. ↑ "#MATCHFOREXPO, 4 IS FOREVER". Archived from the original on 1 January 2020. Retrieved 5 May 2015.
  20. ↑ McVitie, Peter (30 June 2014). "Inter make Zanetti vice-president & retire No.4 jersey". Goal.com. Retrieved 27 July 2014.
  21. ↑ "Inter captain Javier Zanetti turns 30". inter.it. 10 August 2003. Archived from the original on 29 August 2020. Retrieved 8 March 2019.
  22. ↑ "J. Zanetti: "I've renewed my contract with Inter until 2007."". inter.it. 6 August 2003. Archived from the original on 29 August 2020. Retrieved 8 March 2019.
  23. ↑ "Match Formations". Football-Lineups.com. Retrieved 17 January 2007.
  24. ↑ "Zanetti completes 500 matches with Inter". 26 September 2006. Archived from the original on 10 May 2010. Retrieved 26 September 2006.
  25. ↑ "tactical Formations". Football-Lineups.com. Retrieved 17 January 2007.
  26. ↑ Adam Scime (26 August 2008). "Zanetti: My First Ever Penalty". Goal.com. Retrieved 8 March 2019.
  27. ↑ "Zanetti: "Che rigore e il mio primo rigore!"" [Zanetti: "This penalty is my first!"] (به ایتالیایی). inter.it. 25 August 2008. Retrieved 8 March 2019.[پیوند مرده]
  28. ↑ "Internazionale vs. Lecce 1 – 0". Soccerway. 24 September 2008. Retrieved 8 March 2019.
  29. ↑ "Inter and Zanetti: 600 times together". inter.it. 24 September 2008. Archived from the original on 12 February 2019. Retrieved 8 March 2019.
  30. ↑ Paul Wilson (22 May 2010). "Inter win Champions League final as Diego Milito downs Bayern Munich". The Guardian. Madrid. Retrieved 8 March 2019.
  31. ↑ "Zanetti to play 700th match for Inter". Times Live. 21 May 2010. Retrieved 8 March 2019.
  32. ↑ "Inter join exclusive treble club". UEFA. 22 May 2010. Retrieved 7 June 2017.
  33. ↑ "Inter Milan 4 Tottenham 3". BBC Sport. 20 October 2010. Retrieved 20 October 2010.
  34. ↑ "Zanetti to retire this summer and become Inter director – Thohir". Goal.com. 29 April 2014. Retrieved 29 April 2014.
  35. ↑ "ZANETTI: "AN EMOTIONAL EVENING BUT WE'RE FOCUSED ON LAZIO"". Inter.it. 10 May 2014. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 10 May 2014.
  36. ↑ "Inter 4 – 1 Lazio". Inter.it. 10 May 2014. Retrieved 10 May 2014.
  37. ↑ "Javier Adelmar Zanetti – Century of International Appearances". RSSSF (به انگلیسی). Archived from the original on 17 May 2022. Retrieved 3 June 2022.
  38. ↑ "Zanetti, el hombre récord: 116 veces de Selección". Clarín Argentina (به اسپانیایی). 18 November 2007. Retrieved 24 February 2017.
  39. ↑ "Argentina 1–0 Japan". FIFA. 14 June 1998. Archived from the original on 16 July 2015. Retrieved 9 June 2016.
  40. ↑ Winter, Henry (30 June 1998). "World Cup 1998; Argentina 2–2 England, Argentina win 4-3 on pens: match report". The Telegraph. Archived from the original on 25 March 2013. Retrieved 9 June 2016.
  41. ↑ "Centurion Zanetti celebrates in style". FIFA. 26 June 2005. Archived from the original on 1 October 2007. Retrieved 26 June 2007.
  42. ↑ "World Cup snub for Zanetti". Sky Sports. 15 May 2006. Retrieved 11 July 2007.
  43. ↑ "No stopping record-breaker Zanetti". UEFA. 19 November 2007. Retrieved 9 June 2016.
  44. ↑ "Mascherano accepts captaincy offer". FIFA. Archived from the original on 23 September 2013. Retrieved 9 June 2016.
  45. ↑ "Argentina 1-1 Uruguay (AET, 4-5 pens.): Carlos Tevez penalty miss proves costly as hosts crash out of Copa America". Goal. 17 June 2011. Retrieved 9 June 2016.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خاویر زانتی موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خاویر_زانتی&oldid=41589540»