مردم ناگا

Nagas

Flag of Nagaland
لباس سنتی سومی ناگا
کل جمعیت
ح. 2,900,000+
مناطق با جمعیت چشمگیر
هند	2.5 میلیون
ناگالند	1,600,000+
مانیپور	650,000+
آروناچال پرادش	150,000+
آسام	40,000+
مگالایا	2,556
میزورام	760
میانمار	300,000
منطقه خودگردان ناگا	120,000+
منطقه ساگینگ	N/A
ایالت کاچین	N/A
زبان‌ها
Naga, Northern Naga, Nagamese Creole, English, Burmese
دین
Majority - Christianity (Predominantly Baptist) Minority - Buddhism, Hinduism, Animism (including Heraka, Krüna/Pfütsana, Rangfrah and Tingkao Ragwang Chapriak)
قومیت‌های وابسته
Other Kachin and Shan ethnicities Jingpo · Naxi · Yi · Shan · Wa · Lisu · Chin

ناگاها یک گروه قومی تبتی-برمن بومی شمال شرق هند و شمال غرب میانمار هستند اکثریت جمعیت را در ایالت ناگالند هند و منطقه خودگردان ناگا میانمار (برمه) تشکیل می دهند. با جمعیت قابل توجهی در مانیپور ، آروناچال پرادش و آسام در هند ؛ منطقه ساگاینگ و ایالت کاچین در میانمار.

ناگاها به گروه های قومی مختلف ناگا تقسیم می شوند که تعداد و جمعیت آنها نامشخص است. هر یک از آنها به زبان های ناگا متمایز صحبت می کنند که اغلب برای دیگران قابل درک نیست، اما همه آنها به طور ضعیفی به یکدیگر متصل هستند

ریشه شناسی

مردم ناگا امروزی در طول تاریخ با نام‌های بسیاری مانند «نوگا» یا «ناکا» توسط ساکنان پادشاهی آهوم در جایی که اکنون به عنوان «آسام » در نظر گرفته می‌شود ، به معنای «مردم با گوش‌های سوراخ‌شده»،  «هائو» توسط مردم میتی در دره ایمفال  و «نَکِس آفمار » به‌شمار می‌روند .  با این حال، با گذشت زمان "ناگا" نامگذاری عمومی پذیرفته شد، و همچنین توسط بریتانیا استفاده می شود. بر اساس گزارش ها اصطلاح «ناگا» منشأ مشکوکی دارد و برای توصیف قبایل تپه‌ای استفاده می‌شود که کشوری را بین چین‌ها در جنوب و کاچین‌ها ( Singphos ) در شمال شرقی اشغال می‌کنند.

تاریخچه

مقالهٔ اصلی: تاریخ ناگاها

جدای از ایجاد ارتباط با پادشاهی آهوم . در طول قرن نوزدهم، بریتانیایی ها تلاش کردند تا قبایل ناگا را تحت سلطه خود درآورند و شیوه های سنتی ناگا مانند شکار سر و خشونت بین قبیله ای را لغو کنند.  پس از استقلال هند از حاکمیت بریتانیا در سال 1947، ناگا شهروندان هندی شدند ، اگرچه یک درگیری قومی مداوم در منطقه از سال 1958 وجود دارد.

مونگکاونگ

طبق تواریخ برمه ای تاگونگ یازاوین ، اولین چائوفا مونگکاونگ ساملونگفا (1150-1201 پس از میلاد) با شهر اصلی در موگاونگ، کشور ناگا را در اوایل دهه 1200 تسخیر کرد. در وقایع نگاری کشور ناگا به عنوان کانگ سی نامگذاری شده است.

پادشاهی مونگمائو

طبق تاریخ نگاری ایالت هسنوی و منگوو ژانبی، در سال 1318، سی کفا ، حاکم مونگمائو، برادرش سانلونگفا را به عنوان ژنرال منصوب کرد و ارتش 90000 نفری را برای حمله به پادشاه مونگ وهسالی لانگ (آسام) رهبری کرد. در پایان او طرحی را طراحی کرد که هر 3 سال یکبار مونگ وحصالی لانگ را تسلیم و ادای احترام کند. هکم سام لانگ شرایطی را که وزرای مونگ وهسالی لانگ گفته بودند پذیرفت و به مونگمائو بازگشت .

جستارهای وابسته

اقوام هند