Hwang Kyo-ahn
 Hwang Kyo-ahn (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pełniący obowiązki prezydenta Republiki Korei | |
| Okres |
od 9 grudnia 2016 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Republiki Korei | |
| Okres |
od 18 czerwca 2015 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Poprzednik |
Choi Kyoung-hwan (p.o.) |
| Następca |
Yoo Il-ho (p.o.) |
| Minister Sprawiedliwości Republiki Korei | |
| Okres |
od 11 marca 2013 |
| Poprzednik |
Kwon Jae-jin |
| Następca |
Kim Hyun-woong |
| Przewodniczący Partii Wolności Korei | |
| Okres |
od 27 stycznia 2019 |
| Poprzednik |
Kim Byong-joon (p.o) |
| Następca |
stanowisko zniesione |
| |
Hwang Kyo-ahn (kor. 황교안, ur. 15 kwietnia 1957 w Seulu) – południowokoreański prawnik i polityk, w latach 2015-2017 premier Korei Południowej[1], w latach 2016-2017 pełniący obowiązki prezydenta Korei Południowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sungkyunkwan[2]. W 2006 ukończył studia LLM na tej samej uczelni. Przez 30 lat pracował jako prokurator.
W latach 2013–2015 był ministrem sprawiedliwości[3]. 18 czerwca 2015 został premierem Korei Południowej, Od 9 grudnia 2016 do 10 maja 2017 roku pełnił obowiązki prezydenta Korei Południowej po zawieszeniu poddanej procedurze impeachmentu prezydent Park Geun-hye. 10 maja 2017 roku, w dniu objęcia urzędu przez prezydenta Mun Jae-ina, podał swój rząd do dymisji, która została przyjęta następnego dnia.
W 2019 został wybrany liderem Partii Wolności Korei[4], po porażce partii w wyborach do Zgromadzenia Narodowego zrezygnował z przywództwa[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Republic of Korea (South Korea). worldstatesmen.org, 18 czerwca 2015. [dostęp 2015-07-11]. (ang.).
- ↑ Hwang Kyo-ahn by Andy Lim
- ↑ Index Ho-Hy. rulers.org, 18 czerwca 2015. [dostęp 2015-07-11]. (ang.).
- ↑ 한국당 새 대표에 황교안…2위 오세훈·3위 김진태(상보) [online], 뉴스1, 27 lutego 2019 [dostęp 2025-01-01] (kor.).
- ↑ 김수연, Main opposition chief steps down over parliamentary election defeat | Yonhap News Agency, „Yonhap News Agency”, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2025-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-08] (ang.).
|
