Lorenzo Voltolini
![]() | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Arcybiskup metropolita Portoviejo | |||
Okres sprawowania |
2007–2018 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Diakonat |
28 czerwca 1973[1] | ||
Prezbiterat |
15 czerwca 1974 | ||
Nominacja biskupia |
7 grudnia 1993 | ||
Sakra biskupia |
12 stycznia 1994 | ||
![]() |
Data konsekracji |
12 stycznia 1994 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
|
Lorenzo Voltolini Esti (ur. 20 maja 1948 w Poncarale) – włoski duchowny katolicki, posługujący w Ekwadorze, arcybiskup Portoviejo w latach 2007–2018.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Prezbiterat
[edytuj | edytuj kod]Święcenia kapłańskie otrzymał 15 czerwca 1974 i został inkardynowany do diecezji Brescia. Przez pięć lat pracował duszpastersko w diecezji, zaś w 1979 wyjechał jako misjonarz fidei donum do Ekwadoru i podjął pracę duszpasterską w diecezji Latacunga. Był także krajowym dyrektorem organizacji Caritas[1].
Episkopat
[edytuj | edytuj kod]7 grudnia 1993 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji Portoviejo ze stolicą tytularną Bisuldino[1]. Sakry biskupiej udzielił mu ówczesny metropolita Portoviejo - arcybiskup José Mario Ruiz Navas.
6 sierpnia 2007 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą Portoviejo[2]. Ingres odbył się 14 września 2007[1].
14 września 2018 papież przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu[3], powodem rezygnacji była chęć wstąpienia do zakonu Trapistów[4]. Po rezygnacji wstąpił do klasztoru tegoż zgromadzenia w Salcedo[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Mons. Lorenzo Voltolini Esti. Archidiecezja Portoviejo. [dostęp 2020-11-05]. (hiszp.).
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI PORTOVIEJO (ECUADOR) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2007-08-06. [dostęp 2020-11-05]. (wł.).
- ↑ Rinuncia dell’Arcivescovo di Portoviejo (Ecuador). vatican.va, 2018-09-14. [dostęp 2020-11-05]. (wł.).
- ↑ Biskup złożył rezygnację. Powód jest bardzo zaskakujący. deon.pl, 2018-09-17. [dostęp 2018-09-17].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lorenzo Voltolini [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-07-23] (ang.).