Kërceni tek përmbajtja

Luis Suárez

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Luis Suárez
Suárez duke luajtur për Uruguajin në 2011
Personal information
Emri i plotë Luis Alberto Suárez Díaz
Data e lindjes 24 janar 1987 (38 vjeç)
Vëndi i lindjes Salto, Uruguaji
Gjatësia 1.81 m (5 ft 11 in)
Pozicioni(et) Sulmues
Informacioni i skuadrës
Skuadra aktuale
 Inter Miami
Number 9
Karriera rinore
2003–2005 Nacional
Karriera e lartë*
Vitet Team Apps (Gls)
2005–2006 Nacional 27 (10)
2006–2007 Groningen 29 (10)
2007–2011 Ajax 110 (81)
2011–2014 Liverpool 110 (69)
2014–2020 Barcelona 191 (147)
2020–2022 Atlético Madrid 67 (32)
2022–2023 Nacional 14 (8)
2023–2024 Grêmio 45 (24)
2024– Inter Miami 29 (21)
Karriera ndërkombëtare
2006–2007 Uruguaji U20 4 (2)
2012 Uruguaji U23 3 (3)
2007–2024 Uruguaji 143 (69)
*Ndeshjet dhe golat në ligën vendase të klubeve, të sakta prej datës 2 mars 2025

Luis Alberto Suárez Díaz (Spanjisht [ˈlwis ˈswaɾes]; lindur më 24 janar 1987) është një futbollist profesionist uruguajan i cili luan si sulmues për klubin amerikan Inter Miami. Suárez dallohet për finalizimet e tij, lëvizjet brënda dhe jashtë zone si dhe aftësitë si golashënues, duke u konsideruar një nga sulmuesit më të mirë të të gjitha kohërave. Suárez, i njohur si El Pistolero, ka fituar dy Këpuca të Arta Evropiane si dhe Këpucën e Artë si golashënuesi më i mirë në Eredivisie, Premier Ligë dhe La Liga. Ai ka shënuar më shumë se 500 gola në karrierë për klubet dhe ekipin kombëtar.[1]

Suárez e nisi karrierën e tij te Nacional në vitin 2005. Në moshën 19 vjeç, ai kaloi në Holandë te Groningeni përpara se një vit më pas të kalonte te Ajaxi. Atje, Suárez fitoi një kupë dhe kampionat, si dhe u bë një nga sulmuesit më premtues në Evropë. Në vitin 2011, Suárez u transferua te Liverpooli në Premier Ligë ku fitoi Kupën e Ligës në sezonin e tij të parë të plotë. Gjatë kësaj kohe, ai krijoi një dyshe sulmi me Daniel Sturridge, barazoi rekordin e golave në një sezon të Premier Ligës me 38 ndeshje si dhe fitoi Këpucën e Artë Evropiane. Në vitin 2014, ai firmosi me Barcelonën për 82.3 milion €, duke u bërë një nga transferimet më të kushtueshëm në historinë e futbollit.

Te Barcelona, Suárez ishte pjesë e një treshe dominuese sulmi sëbashku me Lionel Messin dhe Neymarin, të quajtur MSN. Ata fituan La Ligën, Kupën e Mbretit dhe Ligën e Kampioneve në sezonin e tyre të parë. Në sezonin e dytë, ai fitoi Trofeun Pichichi dhe Këpucën e Artë Evropiane të dytë, duke u bërë lojtari i parë që nga viti 2009 që e fiton këtë trofe në epokën e Ronaldos dhe Messit. Ai gjithashtu u shpall asistuesi më i mirē, duke u bërë lojtari i parë në historinë e kampionatit që shpallet golashënuesi dhe asistuesi më i mirë në një sezon. Suárez fitoi dhjetë trofe të tjerë, përfshirë tre tituj të La Ligës dhe tre Kupa tē Mbretit. Ai firmosi me Atlético Madridin nē vitin 2020, duke fituar titullin e tij të pestë tē La Ligës nē sezonin e parë.

Në nivel ndërkombëtar, Suárez është golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Uruguajit si dhe lojtari me më shumë gola në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës në zonën e CONMEBOL para se të kalohej nga Lionel Messi. Ai e ka përfaqsuar ekipin kombëtar në katër edicione të FIFA Kupës së Botës, pesë edicione të Copa Américas, në Lojërat Olimpike 2012 dhe FIFA Kupën e Konfederatave 2013. Ai u emërua në Ekipin All-Star të Kupës së Botës 2010 si dhe fitoi Kupën e Amerikës 2011, ku ai u shpall lojtari më i mirë. Përveç aftësive si futbollist, karriera e Suárez është karakteziuar nga polemika të shumta[2][3][4] ku më e famshja ishte pritja me dorë kundër Ganës në gjysëm-finalen e Kupës së Botës 2010. Suárez gjithashtu është famëkeq për tre incidente ku ai ka kafshuar lojtarët kundërshtar[5][6][7][8] si dhe është akuzuar në disa raste për simulime dhe rracizëm.[9][10]

Karriera me klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Nacional

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Groningen

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez u bë pjesë e Groningenit në moshën 19 vjeçare. Ai fillimisht pati vështirësi për t'u përshtatur në Holandë, pasi nuk fliste holandisht ose anglisht. Kjo gjë bëri që ai të vendosej te ekipi i dytë me qëllim për t'u përshtatur me futbollin holandez.[11] Ai u ndihmua nga bashkëkombasi i tij, Bruno Silva, dhe Rùfson për t'u përshtatur me jetën e re në Holandë.[11] Suárez i'u dedikua mësimit të gjuhës holandeze, duke fituar respektin e shokëve të ekipit.[11] Gjatë kohës së tij në ekip, Suárez shënoi rregullisht por gjithashtu kishte një rekord disiplinor të dobët; në janar 2007, ai luajti pesë ndeshje, shënoi katër gola por u ndëshkua me tre kartona të verdhë dhe një të kuq.[12]

Suárez u dallua veçanërisht për paraqitjen e tij në fitoren 4–3 kundër Vitesses më 1 tetor 2006, ku ai shënoi dy gola dhe fitoi një penallti në dhjetë minutat e fundit.[13] Ai e mbylli sezonin e parë në Eredivisie me 10 gola në 29 ndeshje, duke ndihmuar ekipin të renditej në vendin e tetë.[14][11] Ai gjithashtu shënoi në humbjen 4–2 kundër Partizanit të Beogradit në debutimin e tij në Kupën UEFA më 14 shtator 2006.[11][15]

Pas përfundimit të sezonit, Ajaxi u interesua për lojtarin, duke ofruar 3.5 milion € që u refuzuan nga Groningeni.[16] Suárez nuk i pëlqeu ky vendim i klubit dhe hapi një çështje në komitetin arbitror të Federatës Holandeze të Futbollit, duke kërkuar kalimin te Ajaxi.[16] Më 9 gusht, komiteti mbajti anën e klubit, por Ajaxi e rriti ofertën në 7.5 milion € që në fund u pranua nga Groningeni.[17][18]

Ajax

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2007–2009: Vitet e para dhe zhvillimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 9 gusht 2007, Suárez firmosi një kontratë pesë-vjeçare me Ajaxin për 7.5 milion €.[16][18] Ai debutoi në ndeshjen kualifikuese të UEFA Ligës së Kampioneve kundër Sparta Pragës.[19] Ai e nisi kampionatin me një gol me fitoren rekord 8–1 kundër De Graafschap në javën hapëse.[20] Në ndeshjen e rradhës, Suárez shënoi dy gola në fitoren 4–1 kundër Heerenveenit në debutimin e tij në Amsterdam Arena.[21] Ajaxi e mbylli kampionatin në vendin e dytë kurse Suárez shënoi 17 gola në 33 ndeshje,[22] duke krijuar një dyshe sulmi me potencial me holandezin Klaas-Jan Huntelaar.[23]

Gjatë sezonit 2008–09, Suárez u lavdërua nga trajneri Marko van Basten, i cili vuri në dukje rolin e rëndësishëm të tij në golat e ekipit, por gjithashtu shprehu pakënaqësi për disa kartona të verdhë të marra nga uruguajani.[20] Suárez u pezullua për një ndeshje[24] pasi mori kartonin e verdhë të shtatë sezonal në fitoren 2–0 kundër Utrechtit.[25] Ai gjithashtu u pezullua pas një zënke me shokun e ekipit Albert Luque gjatë pushimit të pjesës së parë për një goditje të lirë.[12][20] Ajaxi e mbylli kampionatin në vendin e tretë kurse Suárez shënoi 22 gola në 31 ndeshje.[20][23] Ai u rendit i dyti në listën e golashënuesve, një gol mbrapa Mounir El Hamdaouit. Në përfundim të sezonit, Suárez u emërua lojtari i sezonit i klubit.[26]

2009–2010: Fitorja në kupë dhe golashënuesi më i mirë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Para nisjes së sezonit 2009–10, Martin Jol zëvëndësoi Van Bastenin si trajner i ekipit.[20] Pas largimit të kapitenit Thomas Vermaelen te Arsenali, Suárez u emërua kapiteni i ri i ekipit.[27][28] Suárez e nisi sezonin me një tregolësh në fitoren 4–1 kundër RKC Waalwijk në javën e dytë.[29] Ai gjithashtu do të shënonte tre ose më shumë gola në Ligën e Evropës kundër Slovan Bratislavës[30] si dhe në kampionat në të dy ndeshjet kundër VVV-Venlos[31][32][33] dhe një ndeshje kundër Roda JC.[34] Më 23 dhjetor 2009, Suárez shënoi plot gjashtë gola në fitoren rekord 14–1 kundër WHC Wezep në raundin e 16-tave të kupës.[35]

Suárez u shpall golashënuesi më i mirë i kupës me 8 gola.[36] Ai gjithashtu shënoi dy gola në finalen e kompeticionit, në fitoren 4–1 në finalen e dytë kundër Feyenoordit. Ajaxi fitoi trofeun me rezultatin e përgjithshëm 6–1.[26][36] Në kampionat, Ajaxi u rendit në vendin e dytë, duke e humbur titullin ndaj Twentes për një pikë.[27] Suárez shënoi 35 gola në 33 ndeshje në kampionat, duke u shpallur golashënuesi më i mirë. Ai e mbylli sezonin 49 gola në të gjitha kompeticionet,[26] duke u shpallur lojtari i sezonit i Ajaxit për të dytin vit rresht si dhe Futbollisti Holandez i Vitit.[27][37]

2010–2011: Incidenti i parë i kafshimit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez e nisi sezonin e ri duke shënuar golin e 100të me Ajaxin në të gjitha kompeticionet në barazimin 1–1 kundër PAOK-ut të Selanikut në fazën kualifikuese të Ligës së Kampioneve.[26][38] Ai i'u bashkua lojtarëve si Johan Cruyff, Marco van Basten dhe Dennis Bergkamp që e kishin arritur këtë shifër.[39][38] Ai shënoi golin e parë në kampionat në fitoren 4–2 kundër Rodës në javën e tretë. Pas kësaj, ai shënoi një tregolësh në fitoren 5–0 kundër De Graafschap një javë më vonë.[40]

Më 20 nëntor 2010, Suárez kafshoi në shpatull lojtarin e PSV-së, Otman Bakkal, gjatë barazimit pa gola midis dy ekipeve. Ai u pezullua me dy ndeshje për këtë vendim si dhe u gjobit nga klubi, që deklaroi se shuma e parave do të shkonte për bamirësi.[41] Ai u etiketua me nofkën "Kanibali i Ajaxit" nga gazeta holandeze De Telegraaf.[5][39] Federata Holandeze e Futbollit e rriti pezullimin e tij në shtatë ndeshje.[42] Suárez kërkoi falje për incidentin me një postim në rrjetin social Facebook.[39]

Liverpool

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Transferimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Gjatë kohës që ai ishte i pezulluar, Ajaxi ishte në bisedime me disa klube evropiane që kërkonin shërbimet e Suárez. Më 28 janar 2011, ata pranuan një ofertë 26.5 milion € nga klubi anglez Liverpool.[43][44] Pavarësisht se u largua gjatë kohës që ishte i pezulluar, Suárez u nda nga klubi në mënyrë pozitive, duke i'u dhënë njē lamtumirë pas përfundimit të një ndeshjeje të ekipit. Gjatë ceremonisë së lamtumirës, një trajner i ekipit tha se klubi dëshironte që ai të qëndronte më gjatë, fjalë këto që u duartrokitën nga tifozët e pranishëm në stadium dhe u ndoqën me fishekzjarre.[45] Ajaxi e mbylli sezonin 2010–11 duke fituar titullin e Eredivisies dhe Suárez[46] mori medaljen e fituesit për kontributin e tij gjatë pjesës së parë të sezonit,[47] ku shënoi 7 gola në 13 ndeshje.

Tre ditë më vonë, Suárez firmosi një kontratë deri në qershor 2016 me klubin anglez.[48] Ai u bë blerja më e shtrenjtë në historinë e klubit deri në ardhjen e sulmuesit Andy Carroll (35 milion £) disa orë më vonë.[49] Suárez kërkoi fanellën me numrin 7, që më parë ishte mbajtur nga legjenda Kenny Dalglish, trajneri i tij i ri, Kevin Keegan, dhe Peter Beardsley.[50]

2011–2012: Sezonet e para dhe incidenti me Evran

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez bëri debutimin e tij me klubin më 2 shkurt në fitoren 2–0 kundër Stoke Cityt në Anfield, duke shënuar golin e dytë në minutën e 79të pasi kishte hyrë si zëvëndësues.[51] Ai ishte një nga lojtarët më të dalluar të ekipit në gjysmën e dytë të sezonit 2010–11,[52][53] duke ndihmuar Liverpoolin t'a mbyllte kampionatin në vendin e gjashtë,[54] duke rikuperuar gjashtë pozicione që nga muaji janar.[52] Ai shënoi katër gola në 13 ndeshje.

Më 15 tetor 2011, gjatë ndeshjes kundër Manchester United që u mbyll në barazim 1–1, Suárez u akzua për sjellje rraciste ndaj francezit Patrice Evra.[55] Suárez i mohoi këto akuza me një postim në rrjetet sociale por Federata Angeze nisi një hetim.[55] Pas përfundimit të hetimit, Suárez u shpall fajtor dhe u ndëshkua me tetë ndeshje pezullim si dhe u gjobit me 40,000 £.[56][57][58] Ai e apeloi vendimin që më pas ngeli në fuqi.[59][60]

Në shkurt 2012, Suárez fitoi trofeun e parë me Liverpoolin, Kupën e Ligës, pasi ekipi mposhti Cardiff Cityn nga gjuajtjet e penalltive.[61] Më 28 prill, ai shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 kundër Norwich Cityt në Carrow Road.[62] Ky sezon ishte poshtë pritshmërive për Suárez,[63] i cili shënoi vetëm 11 gola në kampionat,[63] ku Liverpool u rendit vetëm në vendin e 8të. Ai u rendit në vendin e gjashtë në garën për Topin e Artë 2011.[64]

2012–2013: Suksesi personal dhe incidenti i dytë i kafshimit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 7 gusht 2012, Suárez firmosi një kontratë të re disa vjeçare me klubin me pagë të përmirësuar.[65] Ai e nisi sezonin duke shënuar në barazimin 2–2 kundër kampionëve në fuqi të Manchester Cityt në Anfield.[66] Më 29 shtator, ai shënoi sërisht tre gola në transfertën kundër Norwich Cityt për të dytin sezon rresht.[67] Më 6 janar 2013, Suárez preku topin me dorë para se të shënonte golin e fitores kundër ekipit amator Mansfield Town në raundin e tretë të FA Cup. Lojtari u mbrojt nga trajneri i ekipit Brendan Rodgers si dhe u kritikua nga trajneri i ekipit kundërshtar Paul Cox, i cili pranoi se do ta pranonte nëse një nga lojtarët e tij do të shënonte një gol të tillë.[68]

Më 19 janar, Suárez shënoi golin e shtatë në tre ndeshje kundër Norwich Cityt, me Liverpoolin që fitoi 5–0.[69] Një javë më pas, ai luajti ndeshjen e parë si kapiten për ekipin në humbjen 3–2 kundër Oldham Athletic në raundin e katërt të FA Cup.[70] Më 2 mars, Suárez shënoi një tregolësh në fitoren bindëse 4–0 kundër Wigan Athletic, duke u bërë lojtari i tretë i klubit pas Robbie Fowlerit dhe Fernando Torresit që shënon 20 gola në një sezon të Premier Ligës.[71] Tetë ditë më pas, ai shënoi golin e 50të në të gjitha kompeticionet me Liverpoolin në fitoren 3–2 kundër Tottenham Hotspurit, duke i dhënë fund ecurisë me 12 ndeshje të Spurs; ai gjithashtu mori lëvdada për një penallti të fituar që u shënua nga Steven Gerrard.

Më 21 prill, gjatë barazimit 2–2 kundër Çelsit në Premier Ligë, Suárez kafshoi mbrojtësin kundërshtar Branislav Ivanović, duke shënuar incidentin e dytë të kafshimit në karrierën e tij.[72] Kjo nuk u pa nga gjyqtari dhe Suárez shënoi në minutat shtesë, duke i dhënë barazimin ekipit të tij. Kryeministri David Cameron bëri thirrje për një ndëshkim të rëndë ndaj uruguajanit.[73] Federata Angeze e shpalli fajtor për sjellje të dhunshme si dhe u gjobit nga klubi.[74] Ndryshe nga pretendimi i Suárez, Ivanović nuk e pranoi ndjesën e tij.[73] Një panel me tre gjyqtarë e shpalli fajtor, duke e ndëshkuar me dhjetë ndeshje pezullim; Suárez deklaroi se nuk do t'a apelonte vendimin.[75]

Në përfundim të sezonit, Suárez ishte një nga gjashtë kandidatët për çmimin PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve,[76] që u fitua nga Gareth Bale i Tottenhamit kurse Suárez u rendit i dyti.[77] Ai gjithashtu u emërua në PFA Ekipin e Vitit.[77] Suárez shënoi 23 gola në Premier Ligë, duke u renditur i dyti në garën për Këpucën e Artë, si dhe shënoi 30 gola në të gjitha kompeticionet.[78] Më 28 maj, Suárez u emërua lojtari i sezonit i Liverpoolit, duke marrë 64% të votave nga tifozët.[79] Tre ditë më pas, Suárez shprehu dëshirën për t'u larguar nga klubi, duke shfaqur shqetësim për vëmëndjen e madhe që media i kishte kushtuar familjes së tij.[80] Liverpooli refuzoi një ofertë prej 40 milion £ nga Arsenali, edhe pse i kishte premtuar lojtarit se mund të largohej nëse klubi nuk do kualifikohej në Ligën e Kampioneve 2013–14.[81] Rodgers kritikoi sjelljen e lojtarit, duke thënë se ai po tregonte mungesë respekti ndaj klubit.[82] Pas këtij incidenti, media raportoi se Rodgers kishte urdhëruar lojtarin të stërvitej veçmas.[82][83][84] Më 8 gusht, pronari i klubit John W. Henry deklaroi se Suárez nuk do të lejohej të largohej nga klubi.[85]

2013–2014: Këpuca e Artë Evropiane dhe largimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 14 gusht, Suárez tërhoqi qëndrimin e tij për t'u larguar nga klubi, me median që raportoi se ai dëshironte të qëndronte në klub si dhe me shumë mundësi do të firmoste rinovimin e kontratës, kjo falë mbështetjes së gjerë që mori nga tifozët e klubit.[86][87] Ai u rikthye në stërvitje dy ditë pasi i kërkoi falje shokëve të ekipit, por sipas raportimeve ai nuk i kërkoi falje trajnerit Rodgers.[88] Ai luajti ndeshjen e parë pas mbarimit të pezullimit më 25 shtator në ndeshjen e raundit të tretë të Kupës së Ligës kundër Manchester United bë Old Trafford, e cila u mbyll nê disfatë 1–0.[89][90] Katër ditë më pas, ai shënoi dy golat e parë të sezonit në fitoren 3–1 kundër Sunderlandit në kampionat.[91] Më 26 tetor, ai shënoi tregolëshin e katërt në Premier Ligë në fitoren 4–1 kundër West Bromwich Albion.[92]

Më 4 dhjetor, Suárez shënoi katër gola në fitoren 5–1 në shtëpi kundër Norwich Cityt.[93] Ai u bë lojtari i parë në historinë e Premier Ligës që shënon tre tregolësha kundër të njëjtit klubi, duke arritur në kuotën e 11 golave në 5 ndeshje kundër tyre.[94] Njëmbëdhjetë ditë më pas, ai luajti ndeshjen e parë si kapiten i ekipit në Premier Ligë,[95] duke shënuar dy gola dhe dy asiste në një fitore 5–0 kundër Tottenhamit në White Hart Lane.[96] Në ditën e nesërme, ai u emërua fitues i çmimit "Lojtari i Vitit i Federatës së Tifozëve të Futbollit për vitin 2013.[97] Më 20 dhjetor, ai e rinovoi kontratën me klubin për katër vite të tjera.[98][99]

Më 1 janar 2014, Suárez shënoi në suksesin 2–0 kundër Hull Cityt, duke u bërë lojtari i dytë i klubit pas Robbie Fowler që shënon 20 ose më shumë gola në sezone rresht në Premier Ligë.[100] Ai gjithashtu barazoi rekordin e Andy Cole për kohën më të shpejtë për të arritur 20 gola, por vendosi një rekord të ri për numrin e ndeshjeve (15).[101] Gjatë kësaj kohe, Suárez krijoi një partneritet të suksesshëm në sulm me anglezin Daniel Sturridge, të njohur si "SAS".[102] Me vazhdimin e sezonit, Suárez zhvilloi ndeshjen e tij të 100të në Premier Ligë, duke shënuar në fitoren 3–0 kundër Southamptonit në transfertë.[103] Në ndeshjen e rradhës, ai shënoi golin e 25të sezonal në suksesin 3–0 kundër Manchester United, duke i dhënë ekipit fitoren e parë në Old Trafford që nga viti 2009.[104]

Më 30 mars, Suárez shënoi në fitoren kundër Tottenhamit që e vendosi Liverpoolin në krye të renditjes gjashtë javë nga fundi.[105] Me këtë gol, ai theu rekordin e Fowler për numrin e golave të shënuar në një sezon të Premier Ligës me klubin.[106] Më 18 prill, ai u nominua për çmimin PFA Lojtari i Vitit për të dytin sezon rresht, duke u bërë futbollisti i parë jo-evropian që e fiton këtë çmim.[107][108] Dy ditë më pas, ai shënoi në fitoren 3–2 kundër Norwich Cityt për t'u bërë lojtari i parë i klubit që shënon 30 gola në një kampionat që nga Ian Rush në sezonin 1986–87.[109][110]

Suárez e mbylli sezonin me 31 gola në 33 ndeshje, duke fituar Këpucën e Artë të Premier Ligës si golashënuesi më i mirë i ndjekur në vendin e dytë nga Sturridge.[111] Ai gjithashtu u shpall fitues i çmimit Lojtari i Vitit i Football Association Writers dhe Lojtari i Sezonit i Premier Ligës.[112][113] Falë 31 golave të shënuar në kampionat, Suárez u shpall bashkë-fitues i Këpucës së Artë Evropiane sëbashku me Cristiano Ronaldon.[114] Pavarësisht kontributit të tij, Liverpooli e humbi kampionatin në dy javët e fundit, por siguroi rikthimin në Ligën e Kampioneve pas disa vitesh mungesë.[115]

Barcelona

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Transferimi dhe pezullimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 11 korrik 2014, Suárez ra dakord për t'u transferuar te Barcelona për një shifër të pazbuluar nga klubi,[116] e cila u raportua të ishte 82.3 milion € nga dokumentet e zbuluara nga Football Leaks, duke e bërë këtë një nga transferimet më të kushtueshme në historinë e futbollit.[117][118] Klubi konfirmoi se lojtari do të merrte fanellën me numrin 9 për sezonin 2014–15.[119]

Suárez humbi pjesën e parë të sezonit për shkak se u pezullua për kafshimin që i bëri mbrojtësit italian Giorgio Chiellini në Kupës së Botës 2014.[120] Si pjesë e pezullit, ai u ndalua të merrte pjesë në çdo aktivitet të lidhur me futbollin, si dhe ju ndalua edhe të stërvitej me ekipin, deri më 26 tetor. Ai gjithashtu u ndalua të hynte në çdo stadium, qoftë edhe si tifoz.[120] Më 24 korrik, Suárez dhe avokatët e tij apeluan vendimin në Gjykatën e Arbitrazhit Sportiv (KAS), duke kërkuar reduktimin ose heqjen e dënimit të tij.[121] Seanca u zhvillua më 8 gusht në Lozanë të Zvicrës. Gjashtë ditë më pas, KAS la në fuqi dënimin e vendosur nga FIFA dhe Suárez vazhdoi të ishte i pezulluar. Kjo bëri që ai të humbasi edicionin e vitit 2015 të Copa Américas. Megjithatë, atij i'u lejua të stërvitej me ekipin.[122]

KAS gjithashtu i dha të drejtën Suárez për të luajtur në ndeshje miqësore me Barcelonën.[122] Ai debutoi më 18 gusht në fitoren 6–0 kundër Club León në Camp Nou për Trofeun Gamper; ai u aktivizua në katërmbëdhjetë minutat e fundit në vend të brazilianit Rafinha.[123]

2014–2015: MSN dhe tripleta

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez debutoi zyrtarisht me Barcelonën më 25 tetor në El Clásicon kundër Real Madridit në Stadiumin Santiago Bernabéu, duke e nisur takimin si titullar në sulm krah Lionel Messit dhe Neymarit.[124] Ai asistoi golin e vetëm të ekipit të shënuar në minutën e 4të nga Neymar dhe u zëvëndësua në pjesën e dytë, me Barcelonën që u mposht 3–1.[124] Ai shënoi golin e tij të parë me klubin më 26 nëntor në fitoren 4–0 kundër APOEL në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[125] Goli i tij i parë në kampionat erdhi më 20 dhjetor në fitoren komode 5–0 kundër Córdobës.[126]

Më 24 shkurt 2015, Suárez shënoi një dopietë në fitoren 2–1 kundër Manchester Cityt në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave në Ligën e Kampioneve.[127] Më 4 mars, ai shënoi në fitoren 3–1 kundër Villarrealit në gjysëm-finalen e Kupës së Mbretit; Barça u kualifikua në finalen e këtij kompeticioni për herë të 37të në histori.[128] Katër ditë më pas, ai shënoi dy gola të tjerë në fitoren 6–1 kundër Rayo Vallecanos.[129] Më 22 mars, Suárez vendosi El Clásicon duke shënuar golin e fitores kundër Realit në shtëpi.[130] Pas përfundimit të ndeshjes, ai mori komplimenta nga trajneri Luis Enrique, i cili tha: "Shumë pak lojtarë mund të shënojnë një gol si ai, edhe kjo është arsyeja pse e blemë. Ai vendos ndeshje. Ai është një golashënues i lindur, i cili ka nevojë për shumë pak për të shënuar."[130]

Më 15 prill, Suárez shënoi një tjetër dygolësh në Ligën e Kampioneve, këtë herë në fitoren 3–1 kundër Paris Saint-Germain në ndeshjen e parë të çerek-finales në Parc des Princes.[131] Në të dy golat, ai dribloi mbrojtësin David Luiz duke kaluar topin poshtë këmbëve të tij.[132] Më 2 maj, ai shënoi tregolëshin e parë me klubin në fitoren madhore 8–0 kundër Córdobës.[133] Dhjetë ditë më pas, Suárez asistoi të dy golat e Neymarit në humbjen 3–2 kundër Bayern München në ndeshjen e dytë gjysëm-finale; Barcelona u kualifikua në finale me rezultatin e përgjithshëm 5–3.[134] Suárez shënoi në finalen e Ligës së Kampioneve kundër Juventusit në Berlin më 6 qershor, duke përfituar nga kthimi i topit pas rritjes së Gianluigi Buffon ndaj gjuajtjes së Messit; Barcelona fitoi ndeshjen me rezultatin 3–1, duke fituar trofeun për herë të pestë në histori si dhe kompletoi tripletën.[135]

Suárez e mbylli sezonin e parë në Spanjë me 25 gola dhe 20 asiste në të gjitha kompeticionet, duke fituar tre trofe.[136] Treshja sulmuese e Barcelonës, Messi, Suárez dhe Neymar, të quajtur "MSN", shënuan 122 gola në këtë sezon, duke vendosur një rekordë në Spanjë.[137]

2015–2016: Këpuca e Artë Evropiane e dytë dhe suksesi në Spanjë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez e nisi sezonin 2015–16 me një gol dhe asist në fitoren 5–4 në kohën shtesë kundër Seviljes në UEFA Super Kupë më 11 gusht.[138] Ai shënoi tregolëshin e parë sezonal më 25 tetor në fitoren 3–1 kundër Eibarit. Pas kësaj, ai shënoi golin e 300të në karrierë në fitoren 2–0 kundër Getafes.[139] Më 21 nëntor, Suárez shënoi dy gola në fitoren madhore 4–0 të Barcelonës kundër Real Madridit në transfertë.[140] Gjatë muajit dhjetor, Suárez luajti në FIFA Kupën e Botës për Klube; ai shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 kundër Guangzhou Evergrande, duke u bërë lojtari i parë në historinë e kompeticionit që shënon tre gola në një ndeshje.[141] Ai gjithashtu shënoi edhe dy gola të tjerë në finale kundër River Plate. Barcelona arriti një fitore komode 3–0, duke fituar një tjetër trofe.[142] Suárez fitoi Kupën e Artë si golashënuesi më i mirë me pesë gola si dhe u emërua lojtari i turnamentit.[143]

Suárez e nisi vitin e ri 2016 me tre gola në fitoren 6–0 kundër Athletic Bilbaos në kampionat. Më 3 shkurt, ai shënoi katër gola në fitoren tenistike 7–0 kundër Valencias në ndeshje e parë gjysëm-finale në kupë.[144] Dy javë më pas, Suárez shënoi një tjetër tregolësh, i treti në La Liga për këtë sezon, në një fitore 6–1 kundër Celta Vigos. Në fazën me eliminim direkt të Ligës së Kampioneve, Suárez shënoi një gol me një veprim akrobatik në fitoren 3–1 kundër Arsenalit në ndeshjen e dytë të raundit të 16-tave.[145] Në ndeshjen e parë çerek-finale, ai shënoi dy golat e fitores 2–1 kundër Atlético Madridit në shtëpi,[146] por Barcelona u eliminua pasi u mposht 2–0 në ndeshjen e kthimit.[147] Pas eliminimit nga Liga e Kampioneve, Suárez vazhdoi me formën e tij të mrekullueshme në kampionat; ai shënoi katër gola dhe tre asiste në suksesin 8–0 kundër Deportivo La Coruñas më 20 prill, kurse tre ditë më pas shënoi katër gola të tjerë në një tjetër sukses madhor, këtë herë kundër Sporting Gijónit me rezultatin 6–0. Ai u bë lojtari i parë në historinë e La Ligës që shënon katër gola në ndeshje rresht.[148] Më 30 prill, ai shënoi golin e 35të në kampionat, duke u bërë lojtari i dytë në historinë e Barcelonës që arrin këtë shifër pas Messit.[149][150]

Në ndeshjen e javës së fundit të La Ligës, Suárez shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 kundër Granadës, duke i dhënë Barcelonës titullin e dytë rresht kampion. Ai e mbylli kampionatin me 40 gola, duke fituar Trofeun Pichichi si golashënuesi më i mirë si dhe Këpucën e Artë Evropiane.[151] Ai u bë lojtari i parë që nga viti 2009 që fiton Këpucën e Artë Evropiane dhe Pichichin në epokën e Cristiano Ronaldos dhe Lionel Messit.[152] Katërmbëdhjetë nga golat e tij erdhën në pesë ndeshjet e fundit. Ai gjithashtu u shpall asistuesi më i mirë me 16 asiste sëbashku me Messin, duke u bërë lojtari i parë në historinë e La Ligës që shpallet golashënuesi dhe asistuesi më i mirë në një sezon. Më 22 maj, Suárez u dëmtua në kofshën e djathtë në fitoren 2–0 kundër Seviljes në finalen e kupës, duke humbur edicionin e Copa América Centenarios me ekipin kombëtar.[153][154] Ai e mbylli sezonin me 59 gola dhe 22 asiste në të gjitha kompeticionet. Treshja MSN shënoi 131 gola në këtë sezon, duke thyer rekordin që vendosën sezonin e kaluar.[155]

2016–2017: Sezoni i fundit i treshes MSN

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez e nisi sezonin e tretë te Barcelona duke shënuar në fitoren 2–0 kundër Seviljes në ndeshjen e parë të Superkupës Spanjolle.[156] Ai shënoi tre gola në ndeshjen hapëse të kampionatit kundër Real Betis, përfshirë edhe golin e parë me goditje dënimi si lojtar i Barcelonës.[157] Më 10 shtator, ai luajti ndeshjen e tij të 100të në të gjitha kompeticionet me klubin në humbjen 2–1 në shtëpi kundër Alavés. Edhe pse nuk shënoi, ai asistoi golin e vetëm të ekipit dhe kaloi Ronaldon dhe Messin për numrin e golave dhe asisteve në 100 ndeshjet e para në Spanjë; Suárez kishte shënuar 88 gola dhe 43 asiste në 100 ndeshjet e para me Barcelonën, krahasuar me 95 gola dhe 29 asiste të Ronaldos me Realin dhe 41 gola dhe 14 asiste të Messit me Barcelonën.[158]

Më 13 shtator, Suárez shënoi dy gola në fitoren 7–0 kundër Celtic në ndeshjen e parë të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve.[159] Tre ditë më pas, ai shënoi një tregolësh në fitoren 5–1 kundër Leganés në transfertë.[160] Në dhjetor, Suárez shënoi me kokë në barazimin 1–1 kundër Real Madridit, duke i dhënë ekipit të tij një pikë.[161] Ai gjithashtu shënoi dy gola dhe asistoi një tjetër në derbin kundër Espanyolit, duke i dhënë Barcelonës një fitore 4–1.[162]

Më 11 janar 2017, Suárez shënoi golin e 100të me Barcelonën në të gjitha kompeticionet në ndeshjen e raundit të 16-tave të kupës kundër Athletic Bilbaos.[163] Pas kësaj, në ndeshjen e parë gjysëm-finale kundër Atlético Madridit, ai shënoi pas një inkursioni personal nga mesi i fushës, me Barcelonën që fitoi 2–1.[164] Në ndeshjen e kthimit, pavarësisht se shënoi, ai u përjashtua me karton të kuq për një ndërhyrje të gabuar ndaj Kokes, duke humbur finalen.[165] Në intervistën pas ndeshje, Suárez shprehu pakënaqsinë e tij për vendimin dhe inkurajoi klubin të apelonte vendimin.[166] Ai nuk luajti në finale, të cilën Barcelona e fitoi, duke fituar kupën për të tretin sezon rresht.[167]

Më 8 mars, Suárez shënoi në minutën e tretë të fitores historike 6–1 kundër Paris Saint-Germain në ndeshjen e kthimit të çerek-finales së Ligës së Kampioneve në Camp Nou. Ai gjithashtu fitoi një penallti që u shënua nga Neymar për golin e pestë të ekipit.[168] Barcelona u kualifikua në gjysëm-finale me rezultatin e përgjithshëm 6–5, duke përmbysur humbjen 4–0 të pësuar në Francë dhe duke vendosur një rekord të ri për përmbysjen më të madhe në këtë kompeticion.[169] Suárez e mbylli sezonin me 37 gola dhe 16 asiste. Treshja MSN shënoi 111 gola në sezonin e tyre të fundit sëbashku, pasi Neymar u transferua në Francë te Paris Saint-Germain.[170]

2017–2018: Dopieta e titujve në Spanjë dhe rekordi i ndeshjeve pa humbje

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 23 shtator 2017, Suárez shënoi në fitoren 3–0 kundër Gironës në derbin e Katalunjës, e cila ishte e para midis këtyre klubeve.[171] Në ndeshjen e javës së 8të kundër Atlético Madridit, Suárez shënoi në minutën e 82të, duke i dhënë Barcelonës një pikë; kjo ishte ndeshja e parë që ekipi barazonte pas shtatë fitoresh rresht.[172] Golat e tij të rradhës erdhën në fitoren 3–0 kundër Leganés në javën e 13të.[173] Barcelona vazhdoi të dominonte në kampionat, duke i fituar të gjitha ndeshjet me rradhë; Suárez kontriboi me një gol kundër Villarrealit dhe me dy gola kundër Deportivo La Coruñas.[174][175] Më 23 dhjetor, në ndeshjen e fundit të vitit, Suárez shënoi një nga tre golat e fitores bindëse 3–0 kundër Real Madridit në Santiago Bernabéu.[176] Ky ishte goli i tij i 400të në karrierë.[177]

Suárez e nisi gjysmën e dytë të sezonit me një dygolësh në fitoren 4–2 me përmbysje kundër Real Sociedadit më 14 janar 2018.[178] Pas kësaj, ai shënoi dy gola të tjerë dhe një asist në ndeshjen e rradhës kundër Real Betis, e mbyllur me fitoren 5–0 të Barcelonës.[179] Më 24 shkurt, ai shënoi tregolëshin e parë të sezonit në fitoren 6–1 kundër Gironës.[180] Në ndeshjen e parë çerek-finale të Ligës së Kampioneve, Suárez shënoi në fitoren 4–1 kundër Romës në Camp Nou, por Barcelona u mposht 3–0 në ndeshjen e kthimit dhe u eliminua nga kompeticioni.[181]

Më 14 prill, Suárez shënoi në fitoren 2–1 kundër Valencias duke ndihmuar Barcelonën të vendoste një rekord historik të ndeshjeve pa humbje me 39.[182] Shtatë ditë më pas, ai shënoi dy gola në fitoren 5–0 kundër Seviljes në finalen e kupës, kompeticion të cilën ekipi e fitoi për vitin e katërt rresht.[183] Më 29 prill, Barcelona fitoi edhe titullin e La Ligës pasi mposhti Deportivo La Coruñën me rezultatin 4–2; Suárez asistoi tre nga katër golat e Messit.[184] Më 6 maj, Suárez shënoi në barazimin 2–2 kundër Real Madridit për ta rritur rekordin e ndeshjeve pa humbje në 43.[185] Ky rekord u ndal në humbjen 5–4 kundër Levantes në ndeshjen e javës së 37të, me Suárez i cili shënoi dy gola.[186] Ai e mbylli sezonin me 31 gola dhe 17 asiste në të gjitha kompeticionet. Ai u shpall asistuesi më i mirë i kampionatit për të tretin sezon rresht me 12 asiste.[187]

2018–2019: Një tjetër titull i La Ligës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez shënoi dy golat e parë të sezonit 2018–19 në fitoren 8–2 kundër ekipit të sapongjitur Huescës në javën e tretë të kampionatit.[188] Ai gjithashtu shënoi në fitoren 2–1 kundër Real Sociedadit për t'i dhënë ekipit fitoren e katërt në po kaq ndeshje.[189] Më 28 tetor, Suárez shënoi një tregolësh në fitoren historike 5–1 kundër Realit në El Clásico;[190] ai u bë lojtari i dytë pas Messit që shënon tre gola në një ndeshje në kampionat kundër Realit në njëzet vitet e fundit.[191] Pas kësaj, ai shënoi dy gola në fitoren 3–2 me përmbysje kundër Rayo Vallecanos në ndeshjen e rradhës.[192]

Më 13 janar, Suárez shënoi dy gola dhe asistoi një gol të Messit në fitoren 3–0 kundër Eibarit, duke ndihmuar Barcelonën të shkontë pesë pikë para vendit të dytë.[193] Më 27 shkurt, ai shënoi një tjetër dopietë në fitoren 3–0 kundër Realit në ndeshjen e parë gjysëm-finale të kupës.[194] Dy muaj më pas, Barcelona siguroi matematikisht titullin e La Ligës; kjo ishte hera e katërt që Suárez e fitonte këtë trofe.[195] Pavarësisht formës së mirë në kampionat, ai shënoi vetëm një gol në Ligën e Kampioneve, e cila erdhi në fitoren 3–0 kundër ish klubit të tij Liverpool në ndeshjen e parë gjysëm-finale në Camp Nou.[196] Barcelona u mposht me rezultatin 4–0 në ndeshjen e kthimit në Anfield dhe u eliminua nga kompeticioni; kjo ishte hera e dytë që ekipi shpëdoronte një avantazh prej tre golash.[197] Suárez e mbylli sezonin 25 gola dhe 10 asiste në të gjitha kompeticionet.

2019–2020: Sezoni i fundit në Camp Nou

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez pësoi një dëmtim në ndeshjen hapëse të La Ligës 2019–20 kundër Athletic Bilbaos, të cilën Barcelona e humbi 1–0.[198] Ai u rikthye pas një muaji në fushë në fitoren 5–2 kundër Valencias në javën e katërt, duke shënuar edhe dy golat e parë të sezonit.[199] Më 2 tetor, ai shënoi dy gola në fitoren 2–1 me përmbysje kundër Interit në shtëpi në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[200] Katër ditë më pas, ai shënoi me rrofeshatë në fitoren 4–0 kundër Seviljes në kampionat.[201]

Më 7 dhjetor, Suárez shënoi me pjesën e prapte të këmbës në fitoren 5–2 kundër Majorkës. Topi përfundoi në rrjetë pasi mori hark dhe u konsiderua nga shumë si goli i sezonit.[202] Tre ditë më pas, ai hyri si zëvëndësues dhe luajti si kapiten i Barcelonës për herë në fitoren 2–1 kundër Interit në San Siro në ndeshjen e fundit të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve; ai asistoi golin e Ansu Fatit, i cili u në shënuesi më i ri në historinë e kompeticionit.[203] Më 12 janar 2020, Barcelona njftoi se Suárez do të operohej në gju dhe do të mungonte për rreth katër muaj pas dëmtimit që pësoi në ndeshjen e Superkupës Spanjolle kundër Atléticos.[204]

Suárez u rikthye nga dëmtimi në qershor, duke u aktivizuar në pjesën e dytë si zëvëndësues në fitoren 4–0 në transfertë kundër Majorkës. Më 9 korrik, ai shënoi golin e vetëm të ndeshjeve kundër Espanyolit, duke arritur në kuotën e 195 golave. Me këtë gol, ai kaloi László Kubala si golashënuesi i tretë më i mirë në historinë e klubit.[205] Më 8 gusht, pasi humbi ndeshjen e parë, Suárez shënoi me penallti në fitoren 3–1 kundër Napolit në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve.[206] Gjashtë ditë më pas, ai shënoi në humbjen turpëruese 8–2 kundër Bayern München në çerek-finalen e kompeticionit, e cila ishte humbja më e madhe e ekipit në 70 vite e fundit që vulosi sezonin e parë pa trofe që nga 2007–08.[207]

Atlético Madrid

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pasi Ronald Koeman u bë trajneri i ri i Barcelonës më 19 gusht 2020, ai i tha Suárezit se nuk ishte në planet e tij për sezonin e ardhshëm. Ai gjithashtu u hoq nga lista e lojtarëve të pashitshëm nga presidenti Josep Maria Bartomeu pas humbjes turpëruese 8–2 kundër Bayern München në Ligën e Kampionëve disa javë më para.[208] Më 23 shtator, Suárez firmosi një kontratë dy-vjeçare me Atlético Madridin.[209] Para kësaj, ai dështoi të kalonte te Juventusi pasi u kap duke kopjuar në provimin e gjuhës italiane për marrjen e pasaportës italiane.[210]

Më 27 shtator, Suárez shënoi dy gola dhe asistoi një tjetër në fitoren 6–1 kundër Granadës në debutimin e tij me klubin.[211] Më 25 nëntor, ai shënoi një gol me thembër kundër Majorkës e cila u nominua për çmimin prestigjoz FIFA Puskás 2020, duke u renditur në vendin e dytë mbrapa golit të shënuar nga Son Heung-min me Tottenhamin.[212] Më 3 janar 2021, Suárez shënoi golin e fitores në minutën e 90të të ndeshjes kundër Alavés, duke vendosur një rekord në klub si lojtari me nisjen më të mirë në shekullin e 21të; ai kishte nënte gola dhe dy asiste në 11 ndeshjet e tij të para, duke thyer rekordin e Radamel Falcaos, i cili në vitin 2011 regjistroi nëntë gola dhe një asist në po kaq ndeshje në La Liga.[213]

Më 21 janar, Suárez shënoi dy gola në fitoren 2–1 kundër Eibarit. Këto gola bënë që ai të arrinte në kuotën dyshifrore në kampionat për të dhjetin sezon rresht. Tre ditë më vonë, ai shënoi në fitoren 3–1 me përmbysje kundër Valencias, duke arritur në kuotën e 12 golave në 15 ndeshje në kampionat.[214] Vetëm Cristiano Ronaldo kishte arritur një nisje më të mirë për një klub të ri se uruguaiani (13 gola në 15 ndeshje në sezonin 2009–10).[215] Suárez vazhdoi me formën e tij të shkëlqyer, duke shënuar dopieta në ndeshjet kundër Cádizit dhe Celta Vigos, me Atléticon që vazhdoi garën për titullin kampion.[216][217]

Më 7 mars, Suárez shënoi në derbin e Madridit kundër Realit, ekipit tjetër pretendent për titullin, me ndeshjen që u mbyll në barazim 1–1, një rezultat që e mbajti Atléticon në vendin e parë.[218] Dy javë më pas, ai shënoi një gol vendimtar në suksesin minimal 1–0 kundër Alavés, duke regjistruar golin e tij të 500të në karrierë.[219] Suárez vazhdoi të ishte protagonist në ndeshjet e fundit të kampionatit; ai shënoi në minutat shtesë të fitores 2–1 me përmbysje kundër Osasunës në ndeshjen e javës së 37të të kampionatit, duke siguruar që Atlético të ishte ende në vendin e parë një javë para mbylljes.[220] Në ndeshjen e fundit kundër Real Valladolidit, Suárez shënoi sërisht një gol vendimtar në një tjetër fitore me përmbysje, duke i dhuruar Atléticos titullin e parë të La Ligës pas dhjetë vitesh.[221] Ai e mbylli sezonin e parë me klubin me 21 gola.[222]

Suárez shënoi golin e parë të sezonit 2021–22 më 29 gusht në barazimin 2–2 kundër Villarrealit. Ai pësoi një dëmtim gjatë ndeshjes dhe u zëvëndësua.[223] Më 21 shtator, ai shënoi dy gola në fitoren 2–1 me përmbysje kundër Getafes.[224] Një javë më vonë, Suárez ishte sërisht protagonisti i një tjetër fitoreje me përmbysje, këtë herë kundër Milanit në fazën e grupeve të Ligës së Kampionëve, duke shënuar me penallti.[225] Në ndeshjen e rradhës në kampionat, ai shënoi dhe asistoi në fitoren 2–0 kundër ish klubit të tij Barcelona, duke zgjedhur të mos festonte në shenjë respekti.[226] Ai gjithashtu shënoi një dopietë në barazimin 2–2 kundër Real Sociedadit pasi Atlético ishte në disavantazh të dy golave.[227]

Më 2 prill 2022, Suárez shënoi dy gola të tjerë në fitoren 4–1 kundër Alavés. Ai arriti në kuotën e 11 golave në kampionat, duke shënuar sezonin e 11të rresht ku ai arrin një kuotë dyshifrore në kampionat.[228] Më 15 maj, pas përfundimit të ndeshjes së fundit të sezonit, Atlético Madrid njoftoi se Suárez do të largohej në fund të kontratës së tij.[229] Klubi përgatiti një ceremoni lamtumire kurse tifozët shpalosën një baner gjigand me shkrimin "Faleminderit Lucho që na bëre kampion".[230] Klubi gjithashtu nderoi Suárezin me pikturën e tij në murin e muzeut të stadiumit Wanda Metropolitano.[231] Ai e mbylli sezonin si golashënuesi më i mirë i ekipit me 13 gola.[222]

Rikthimi te Nacional

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 26 korrik 2022, Suárez njoftoi se kishte arritur një marrëveshje paraprake me klubin e tij të parë Nacional për t'u transferuar si lojtar i lirë.[232] Marrëveshja u zyrtarizua një ditë më pas.[233] Ai luajti ndeshjen e parë me klubin pas rikthimit më 2 gusht në humbjen 1–0 kundër Atlético Goianienses në Kupën Sudamericana. Katër ditë më pas, ai shënoi golin e tretë të fitores 3–0 kundër Rentistas në kampionat.

Karriera ndërkombëtare

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2007–2010: Të rinjtë dhe FIFA Kupa e Botës 2010

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez u ftua nga ekipi nën-20 i Uruguajit të merrte pjesë në fazën kualifikuese të FIFA Kupën e Botës nën-20 2007, por nuk u lejua nga klubi i tij Groningeni. Megjithatë, ai mori pjesë në turnament, duke shënuar dy gola në katër ndeshje.[234] Ai shënoi në barazimin kundër Spanjës[235] dhe në humbjen kundër Shteteve të Bashkuara në raundin e 16-tave, e cila solli eliminimin e Uruguajit nga kompeticioni.[236]

Suárez bëri debutimin e tij me ekipin e të rriturve më 8 shkurt 2007 në fitoren 3–1 kundër Kolumbisë. Ai u përjashtua në minutën e 85të të ndeshjes pasi mori kartonin e dytë të verdhë.[11] Suárez luajti në 19 nga 20 ndeshjet e Uruguajit në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2010, duke shënuar pesë gola.[234]

Në qershor 2010, Suárez u emërua në listën me 23 lojtarë që do të luanin në FIFA Kupën e Botës 2010 nga trajneri Óscar Tabárez.[237] Uruguaji e nisi turnamentin me një barazim pa gola kundër Francës.[238] Në fitoren 3–0 kundër Afrikës së Jugut, Suárez fitoi një penallti dhe asistoi golin e tretë të shënuar nga Álvaro Pereira.[239] Në ndeshjen e fundit, Suárez shënoi golin e vetëm të takimit kundër Meksikës, duke shënuar me kokë pas asistimit të Edinson Cavanit.[240][241] Uruguaji fitoi grupin A dhe u kualifikua në fazën me eliminim direkt.[241]

Gjatë raundit të 16-tave, Suárez shënoi të dy golat e fitores 2–1 kundër Koresë së Jugut. Ai u lavdërua veçanërisht për golin e dytë të shënuar në minutën e 80të, ku ai kaloi një mbrojtjës kundërshtar dhe mposhti portierin me një "gjuajtje spektakolare".[242] Ai u shpall sërisht lojtari i ndeshjes nga FIFA.[242] Uruguaji u kualifikua në çerek-finale për herë të parë që nga viti 1970.[243] Në ndeshjen çerek-finale kundër Ganës, koha e rregullt u mbyll në barazim 1–1 dhe ndeshja shkoi në kohën shtesë. Në minutat e fundit të kohës shtesë, Gana dërgoi një top në zonën e Uruguajit me një goditje të lirë, dhe Suárez ndaloi gjuajtjen me kokë të Stephen Appiah në vijën fatale.[244] Disa sekonda më pas, ai bllokoi gjuajtjen me kokë të Dominic Adiyiah me dorë,[245] duke shkaktuar një faull profesional.[39] Me këtë veprim, ai shpëtoi Uruguajin nga goli që do t'i eliminonin nga turnamenti. Gjyqtari akoroi penallti për Ganën dhe Suárez u përjashtua me karton të kuq.[246] Asamoah Gyan gaboi penalltinë, duke goditur shtyllën,[244] kurse Suárez, i cili kishte ndaluar për të parë penalltinë, festoi para se të largohej brënda tynelit.[247][248] Uruguaji fitoi 4–2 nga gjuajtjet e penalltive dhe u kualifikua në gjysëm-finale.[244][249]

Pas përfundimit të ndeshjes, Suárez deklaroi: "Bëra pritjen e turnamentit."[246] Ai gjithashtu shtoi se nuk zgjidhje tjetër, reagoi instiktivisht dhe se do t'a bënte sërisht me qëllim për të ndihmuar ekipin të fitonte.[250] Trajneri i Ganës, Milovan Rajevac, e quajti veprimin e Suárez "padrejtësi".[247] Suárez u etiketua si mashtrues dhe hilecak,[251][250] kurse të tjerë e konsideruan hero.[39][252] Për shkak të pezullimit automatik që kartoni i kuq shkakton, Suárez sakrifikoi veten e tij për gjysëm-finalen për mundësinë e vogël të humbjes së penalltisë, e cila rezultoi një bast i fituar.[12][251]

Për shkak të kartonit të kuq të marrë kundër Ganës, Suárez nuk luajti në ndeshjen gjysëm-finale kundër Holandës,[253][254] ku Uruguaji u mposht 3–2.[255][256] Ai u rikthye për ndeshjen e vendit të tretë kundër Gjermanisë; ai u vërshëllye për çdo prekje të topit nga tifozët në stadium për kapjen e topit me dorë kundër Ganës.[257] Ai asistoi golin e parë të ekipit të shënuar nga Cavani,[258] por Uruguaji u mposht 3–2.[257] Gjatë turnamentit, Suárez luajti 543 minuta në gjashtë ndeshje dhe shënoi tre gola dhe dy asiste.[259]

2011–2012: Suksesi në Copa América dhe Lojërat Olimpike Verore

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në Copa América 2011, Suárez shënoi në barazimin 1–1 kundër Perusë në ndeshjen e parë të fazës së grupeve.[260] Në ndeshjen e dytë, ai asistoi golin e Alvaro Pereirës në barazimin 1–1 kundër Kilit.[261] Uruguaji e mbylli grupin në vendin e dytë pas fitores në ndeshjen e tretë kundër Meksikës, duke u kualifikuar në fazën me eliminim direkt.[262][263] Në çerek-finale, Uruguaji u përball kundër vendit organizator Argjentinës; koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 1–1 dhe Uruguaji fitoi 5–4 me penallti, me Suárez i cili shënoi në tentativën e tij.[264][265] Ai më pas shënoi një dopietë në ndeshjen gjysëm-finale kundër Perusë, duke u shpallur lojtari i ndeshjes.[266] Në ndeshjen finale, Suárez shënoi golin e parë të ekipit si dhe asistoi të dytin të shënuar nga Diego Forlan me Uruguajin që mposhti Paraguajin me rezultatin 3–0, duke fituar titullin për herë të 15të, një rekord.[267][268] Suárez shënoi katër gola dhe dy asiste në turnament, duke u shpallur lojtari i turnamentit.[267][26][269]

Më 9 korrik 2012, Suárez u përfshi në ekipin olimpik të Uruguajit për Lojërat Olimpike Verore 2012.[270] Dy ditë më pas, në ndeshjen e parë përgatitore para nisjes së turnamentit, ai shënoi tre gola në fitoren 6–4 me përmbysje kundër Kilit.[271]

Suárez u emërua kapiteni i ekipit para nisjes së turnamentit, duke qënë një nga tre lojtarët më të mëdhenjë në moshë.[272] Pasi fituan ndeshjen e parë kundër Emirateve të Bashkuara Arabe, Uruguaji u mposht në dy ndeshjet e rradhës në grup kundër Senegalit dhe Britanisë së Madhe, duke u eliminuar nga kompeticioni; Suárez nuk shënoi asnjë gol.

2013–2014: Kupa e Konfederatave dhe FIFA Kupa e Botës 2014

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në qershor 2013, Suárez u thirr të merrte pjesë në FIFA Kupën e Konfederatave 2013 në Brazil. Ai shënoi me goditje dënimi në humbjen 2–1 kundër Spanjës në ndeshjen e parë të grupit.[273] Në ndeshjen e dytë kundër Tahitit, Suárez u aktivizua si zëvëndësues në minutat e fundit dhe shënoi dy gola në një fitore të madhe 8–0; ai arriti në kuotën e 35 golave me ekipin kombëtar, duke kaluar Forlan si golashënuesi më i mirë në historinë e ekipit.[274] Uruguai u eliminua në gjysëm-finale nga Brazili me rezultatin 2–1.[275]

Suárez shënoi 11 gola në 14 ndeshje në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2014, duke u shpallur golashënuesi më i mirë i zonës së Amerikës së Jugut.[276] Në nëntor 2013, Uruguai fitoi 5–0 kundër Jordanisë në ndeshjen play-off ndërkontinentale për t'u kualifikuar në turnament.[277]

Më 22 maj, Suárez iu nënshtrua një ndërhyrjeje kirurgjikale urgjente në gjurin e majtë. Ai u detyrua të qëndronte në karrocë me rrota për disa kohë, duke çuar në thashetheme se nuk do të ishte në gjendje të merrte pjesë në Kupën e Botës.[278][279][280] Ai ishte një zëvëndësues i papërdorur në ndeshjen hapëse të Uruguait kundër Kosta Rikës e cila u mbyll me një humbje 3–1. Suárez më pas luajti si titullar në ndeshjen e dytë kundër Anglisë, duke shënuar të dy golat e fitores 2–1 në Arena Corinthians në São Paulo.[281]

Në ndeshjen e tretë të grupit kundër Italisë, Uruguaji duhej të fitonte për t'u kualifikuar në fazën me eliminim direkt kurse Italia kishte nevojë vetëm për një barazim.[282] Rreth minutës së 79të dhe me rezultatin ende 0–0, Suárez ishte në një dyluftim me mbrojtësin Giorgio Chiellini duke pritur një krosim në zonë. Përsëritjet treguan se Suárez u hodh te Chiellini dhe e kafshoi në shpatull (Chiellini tregoi shenjat që i la kafshimi) dhe më pas u rrëzua në tokë duke shtrënguar fytyrën.[7][283] Ky incident polemizues bëri bujë në të gjithë botën.[284] Lojtarët italian protestuan te gjyqtari meksikan Marco Antonio Rodríguez, i cili nuk e pa incidentin. Uruguaji fitoi një goditje këndi dhe shënoi. Ndeshja u mbyll me fitoren 1–0 të Uruguajit, që u kualifikua në fazën me eliminim direkt kurse Italia u eliminua duke u renditur në vendin e tretë në grup.[7][283][285]

Dy ditë më vonë, më 26 qershor, Komisioni i Disiplinës i FIFA-s e dënoi Suárezin me nëntë ndeshje ndërkombëtare pezullim, duke bërë që ai të mos luante më në Kupën e Botës 2014. Ky dënim bëri që ai të humbiste edhe Kupën e Amerikës 2015. Ishte dënimi më i madh në historinë e Kupës së Botës, duke kaluar dënimin me tetë ndeshje të Mauro Tassottit, i cili në vitin 1994 theu hundën e lojtarit të Spanjës Luis Enrique.[120][286] Atij gjithashtu iu ndalua të merrte pjesë në çdo aktivitet të lidhur me futbollin si, iu ndalua hyrja në çdo stadium si dhe u gjobit me 100,000 franga zvicerane.[120][286] Paneli prej shtatë anëtarësh i FIFA-s e studioi incidentin nga 34 kënde kamerash dhe hodhi poshtë mbrojtjen e Suárez se kafshimi ishte rezultat i një përplasjeje aksidentale, duke gjetur në vend të kësaj se kafshimi ishte "i qëllimshëm dhe pa provokim... me qëllim dëmtimin e [Chiellinit] ose të paktën destabilizimin e tij". Ashpërsia e dënimit ishte për shkak të faktit se ishte hera e tretë që Suárez kafshonte një kundërshtar, fakt të cilën FIFA e pa si mungesë pendimi.[287] Menjëherë pas njoftimit të pezullimit, firma e lojërave të fatit online 888poker anuloi marrëveshjen e saj të sponsorizimit me Suárezin.[288] Me Suárezin e pezulluar, Uruguai humbi ndeshjen e radhës 0–2 ndaj Kolumbisë dhe u eliminua nga Kupa e Botës.[289]

Një ditë më vonë, Federata Uruguaiane e Futbollit njoftoi se do të apelonte vendimin.[290] Avokati i Suárez tha se kjo ishte një fushatë evropiane kundër Suárezit.[291] Disa personazhe në Uruguaji i dolën në mbrojtje Suárezit, duke vënë në pikëpyetje në ai e kishte kafshuar Chiellinin si dhe kritikuan dënimin e gjatë ndaj tij. Një prej këtyre ishte presidenti i Uruguait, José Mujica, i cili e etiketoi dënimin si "fashist" si dhe ofendoi panelin e Komisionit të Disiplinës që vendosi dënimin.[292][293] Personazhe të tjerë që kritikuan dënimin ishin presidenti i Federatës Uruguaiane Wilmar Valdez,[290] kapiteni i ekipit Diego Lugano[294] dhe trajneri Óscar Tabárez, i cili në shenjë proteste dha dorëheqjen nga dy poste që mbante në FIFA.[295] Ky dënim u kritikua gjithashtu edhe nga media uruguaiane, të cilët i dolën në mbrojtje Suárezit duke gjetur justifikime.[296] Jashtë Uruguait, Chiellini e quajti dënimin "të tepruar", kurse sindikata e lojtarëve ndërkombëtar FIFPro i doli në mbrojtje Suárezit, duke bërë thirrje për mbështetje ndaj tij.[295]

Më 30 qershor, Suárez publikisht i kërkoi falje Chiellinit me një postim në Twitter, duke u zotuar se nuk do ta përsëriste më këtë veprim.[297] Chiellini u përgjigj me një postim të tij, duke thënë se gjithçka ishte lënë mbas krahëse dhe se shpresonte që FIFA t'i ulte dënimin.[298][299]

Më 3 korrik, Federata Uruguaiane e apeloi vendimin,[300] por FIFA e refuzoi një javë më pas.[301][302] Dënimi i Suárez nuk e pengonte që ai të ndërronte klube,[303] duke bërë që më 11 korrik të zyrtarizohej transferimi i tij te Barcelona.[304][305][306] Disa ditë para transferimit, falja publike që Suárez kishte bërë ishte lavdëruar nga disa individë të klubit, përfshirë presidentin Josep Maria Bartomeu, i cili e quajti faljen "të ndershme", Andoni Zubizarreta, i cili tha se Suárez "ishte i përulur të pranonte gabimin e tij" dhe Ivan Rakitić, i cili vuri në dukje "forcën dhe karakterin" e uruguaianit.[307][308]

2016–2018: Rikthimi, ndeshja e 100të dhe goli i 50të

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 25 mars 2016, pas më shumë se një viti mungesë në ekipin kombëtar, Suárez shënoi golin e dytë të barazimit 2–2 kundër Brazilit në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2018.[309] Dy muaj më pas, ai u përfshi në listën me 23 lojtar që do të luanin në Copa América Centenario, edhe pse ai rrezikoi të humbiste vendin e tij për shkak të një dëmtimi në kofshë që pësoi në finalen e Kupës së Mbretit më 22 maj.[154][153] Suárez qëndroi në ekip, por humbi dy ndeshjet e para në grup kundër Meksikës dhe Venezuelës, ku Uruguai u mposht, duke u eliminuar nga turnamenti.[310] Në ndeshjen e tretë në grup kundër Xhamajkës, ku Uruguai fitoi 3–0, Suárez qëndroi në stol për 90 minuta.[311]

Më 10 tetor 2017, Suárez shënoi dy gola në fitoren 4–2 kundër Bolivisë në ndeshjen e fundit kualifikuese të Kupës së Botës. Me këtë sukses, Uruguai siguroi kualifikimin në turnament kurse Suárez u bë golashënuesi më i mirë i kualifikueseve të Kupës së Botës në zonën CONMEBOL me 21 gola, sëbashku me argjentinasin Lionel Messi.[312][313] Në mars 2018, Suárez fitoi Kupën e Kinës 2018, një turnament miqësor i organizuar çdo vit; ai shënoi golin e 50të ndërkombëtar në ndeshjen gjysëm-finale kundër Republikës Çeke, duke mposhtur portierin me një penallti.[314]

Më 20 qershor 2018, Suárez shënoi golin e vetëm të fitores 1–0 kundër Arabisë Saudite, duke u shpallur lojtari i ndeshjes. Kjo ishte ndeshja e tij e 100të me ekipin kombëtar, që falë kësaj fitoreje siguroi kualifikimin në fazën me eliminim direkt.[315] Pesë ditë më vonë, ai shënoi me goditje dënimi dhe u shpall sërisht lojtari i ndeshjes në fitoren 3–0 kundër shtetit organizator Rusisë në ndeshjen e fundit të grupit.[316] Në raundin e 16-tave, Suárez asistoi një nga dy golat e Cavanit në fitoren kundër Portugalisë.[317] Uruguai u eliminua në çerek-finale pas humbjes 2–0 kundër Francës.[318]

2019–2024: Vitet e fundit dhe tërheqja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në mars 2019, Suárez u përfshi në listën me 23 lojtarë të trajnerit Tabárez për Kupën e Amerikës 2019.[319] Më 16 qershor, ai shënoi golin e tretë si dhe asistoi golin e Nicolás Lodeiros në fitoren 4–0 kundër Ekuadorit në ndeshjen e parë të grupit.[320] Në ndeshjen çerek-finale kundër Perusë, Suárez i'u anullua një gol nga sistemi VAR për pozicion jashtë loje si dhe ishte lojtari i vetëm i Uruguait që humbi penalltinë në gjuajtjet e penalltive ku ekipi u eliminua pasi koha e rregullt dhe shtesa ishin mbyllur në barazim pa gola.[321]

Më 8 tetor 2020, Suárez shënoi golin e parë të kualifikueseve CONMEBOL të Kupës së Botës 2022, duke u bërë lojtari i parë që e kishte arritur këtë tre herë, pasi më përpara kishte shënuar golin e parë në kualifikueset e edicionit 2010 dhe 2014.[322] Në qershor 2021, Suárez mori pjesë në një tjetër edicion të Kupës së Amerikës; goli i tij i vetëm në turnament erdhi në barazimin 1–1 kundër Kilit në ndeshjen e dytë të grupit.[323] Uruguai u eliminua në çerek-finale nga Kolumbia me penallti.[324]

Në nëntor 2022, Suárez ishte pjesë e ekipit që do të luante në FIFA Kupën e Botës 2022 në Katar. Në ndeshjen e tretë të grupit, Suárez asistoi golin e Giorgian de Arrascaetas, duke dyfishuar avantazhin e Uruguait kundër Ganës. Megjithatë, një gol në minutat e fundit nga Korea e Jugut kundër Portugalisë, që e kishte siguruar kualifikimin, solli kualifikimin e tyre dhe eliminimin e Uruguait, kjo pasi Korea e Jugut kishte shënuar katër gola në grup krahasuar me dy të Uruguait (të dy ekipet kishin katër pikë).[325]

Më 13 korrik 2024, Suárez shënoi një gol në minutën e 92të të ndeshjes për vendin e tretë kundër Kanadasë në Kupën e Amerikës. Ndeshja shkoi në gjuajtjet e penalltive ku Suárez shënoi golin e katërt të ekipit të tij, duke i dhënë fitoren dhe medaljen e bronzit.[326]

Më 2 shtator 2024, Suárez njoftoi se do të tërhiqej nga ekipi kombëtar pas ndeshjes kundër Paraguait më 6 shtator e vlefshme për kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2026.[327][328] Ai luajti në këtë ndeshje, e cila u mbyll në barazim pa gola, duke i dhënë fund karrierës 17 vjeçare me ekipin kombëtar. Ai u ndëshkua me karton të verdhë për protesta në minutat e fundit të ndeshjes.[329]

Profili i lojtarit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stili i lojës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez konsiderohet një nga sulmuesit më të mirë të të gjitha kohërave.[330][331][332][333][334][335][336] Ai dallohet për rekordin e golave, instiktin e golit si dhe lëvizjet brënda zonës. Ai është një nga tre lojtarët, sëbashku me Ruud van Nistelrooyn[337] dhe Cristiano Ronaldon,[338] që është shpallur golashënuesi më i mirë në tre kampionate të ndryshme. Ai gjithashtu njihet për driblimet e tij, veçanërisht për tendencën për të kaluar topin midis këmbëve të kundërshtarit.[339][340] Ai është një golashënues i pastër,[341] i cili finalizon me të dy këmbët[342] edhe pse këmba e tij e preferuar është e djathta, duke shënuar gola si brënda dhe jashtë zone.[343][344][345] Suárez gjithashtu zotëron një gjuajtje të fuqishme dhe "aftësi teknike të jashtëzakonshme" sipas profilit të tij te uebfaqja e FIFA-s.[346]

Suárez gjithashtu është vlerësuar për nivelin e punës,[347] lëvizjet dhe shpejtësinë,[348] të cilat e bëjnë atë një lojtar efikas në kundër-sulme[349] dhe në sulmet në krah;[346] ai luajti për disa kohë si sulmues krahu gjatë kohës te Ajaxi.[350] Gjithashtu, Suárez njihet për aftësinë e tij për të kaluar portierin si pjesë e driblimeve të tij.[351] Gjatë kohës së tij te Barcelona, Suárez u shqua për golat e shënuar me gjuajtje në ajër.[352][353] Ai gjithashtu njihet për golat akrobatik, golat në rrëzim e sipër si dhe rrofeshatat.[354][355] Suárez është një gjuajtës i saktë i goditjeve të lira[356] si dhe një specialist penalltish.[357]

Suárez ka marrë shumë komplimente dhe lëvdada gjatë karrierës së tij nga kolegë dhe trajnerë të ndryshëm: trajneri i Uruguait, Óscar Tabárez, deklaroi se Suárez ishte një sulmues i madh dhe një nga lojtarët më elitë në botë,[358] kurse Kenny Dalglish vuri në dukje inteligjencën e tij dhe zhvillimin te Ajaxi.[349] Harry Redknapp tha se Suárez mund të luaj si sulmues pykë ose sulmues i dytë, ndërsa ish sulmuesi John Aldridge deklaroi se Suárez ka aftësi për t'u gjendur gjithmonë në pozicione shënimi.[347][359] Thierry Henry e konsideroi uruguaianin sulmuesin më të mirë në botë, duke thënë: "Ai ka gjithçka. Ai është në fytyrën tënde, ai është arrogant në një mënyrë të mirë. Ai shënon me gjuajtje në ajër, me kokë. Ai ka një anë të egër të lojës së tij dhe nuk do ta quaj hile. Ai di si të shënojë gola."[360]

Përveç aftësive si sulmues, Suárez gjithashtu merr pjesë në ndërtimin e aksioneve sulmuese të ekipit të tij, kjo falë vizionit dhe pasimeve të sakta, e cila reflektohet në numrin e asisteve që ai ka dhënë në karrierën e tij, mbi 300 në të gjitha kompeticionet.[361] Altruizimi i tij është vënë në dukje nga ish kapiteni i Liverpoolit Steven Gerrard, i cili në autobiografinë e tij deklaroi: "Është një kombinim i rrallë. Ai është një futbollist i mrekullueshëm i cili është i gatshëm t'i përdor dhuntitë e tij për të asistuar shokët e ekipit dhe krijuar raste shënimi. Gerrard gjithashtu shtoi: "Ai shënon gola. Ai krijon gola. Ai është shumë i vështirë si kundërshtar. Ti ke një mundësi për të mposhtur këto në botë me Luis Suárezin në ekip."[362][363]

Polemikat

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez është akuzuar gjerësisht për simulime.[9][364][365][366] Trajnerët e tij, shokët e ekipit si dhe analistë të ndryshëm kanë thënë se reputacioni i tij si simulues ka bërë që gjyqtarët mos t'i japin penallti të sakta.[367][368] Në janar 2013, Suárez pranoi se kishte simuluar në një ndeshje kundër Stoke Cityt në tetorin e vitit të kaluar. Trajneri Brendan Rodgers reagoi duke thënë se veprimi i tij ishte "i papranueshëm" dhe se do të kishte një diskutim "të brëndshëm" në klub.[369] Gjatë ndeshjes kundër Portugalisë në Kupën e Botës 2018, pas përplasjeve me lojtarët portugez, Suárez bëri sikur ishte dëmtuar në kokë në dy raste pavarësisht se koka e tij nuk ishte prekur.[370]

Gjatë ndeshjes çerek-finale të Kupës së Botës 2010 kundër Ganës, Suárez largoi me dorë një gjuajtje me kokë të Dominic Adiyiah e cila po shkonte drejtë portës.[244] Ai u përjashtua me karton të kuq për këtë veprim, kurse Gana nuk e shënoi penalltinë e akorduar, gjë që solli edhe eliminimin e tyre nga turnamenti. Ky incident shkaktoi polemika të shumta dhe u konsiderua si shkaku që Gana nuk u kualifikua në gjysëm-finale.[245]

Suárez gjithashtu është famëkeq për kafshimet ndaj lojtarëve kundërshtar. Gjatë ndeshjes kundër Italisë në Kupën e Botës 2014, ai kafshoi mbrojtësin kundërshtar Giorgio Chiellini dhe u pezullua nga çdo aktivitet sportiv për katër muaj nga FIFA. Gjatë kohës që luante me Liverpoolin, ai kafshoi Branislav Ivanović gjatë një ndeshje të Premier Ligës kundër Çelsit, duke u pezulluar me dhjetë ndeshje. Ai gjithashtu kafshoi lojtarin e PSV Eindhoven Otman Bakkal gjatë kohës që luante me Ajaxin, duke u ndëshkuar me shtatë ndeshje pezullim.[72] Suárez në disa raste është akuzuar për shkelje në kokë ndaj lojtarëve kundërshtar në ndeshjet e Premier Ligës dhe Ligës së Evropës.[371][372][373][374]

Për shkak të këtyre sjelljeve antisportive në fushë, Suárez është etiketuar si parazit dhe hileqar.[370] Në dhjetor 2013, uebfaqja sportive spanjolle El Gol Digital e renditi uruguaianit në vendin e 5të në listën e tyre të lojtarëve më të ndyrë.[375]

Jeta personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Suárez ka lindur në qytetin Salto të Uruguait nga prindërit Sandra Diaz dhe Rodolfo Suárez; ai është i katërti i shtatë djemve. Vëllai i tij i madh, Paolo Suárez, është një ish futbollist profesionist i cili luajti për herë të fundit me Isidro Metapán në El Salvador.

Në moshën shtatë vjeç, Suárez dhe familja e tij u shpërngulën në Montevideo, kurse në moshën nëntë vjeç prindërit e tij u divorcuan. Suárez filloi të zhvillonte aftësitë e tij si futbollist si dhe në moshën 15 vjeç filloi punë si pastrues rrugësh. Në vitin 1998, ai mori pjesë në shfaqjen televizive për fëmijë Aventujuegos si garues, duke ndihmuar ekipin e tij të fitonte; episodi ku ai mori pjesë u transmetua në vitin 2011 nga Noche de Locura ku Suárez ishte i ftuar; ai u habit kur pa se ato filmime ishin ruajtur.

Ndryshimi midis jetës së tij në Evropë dhe varfërisë që la pas në Uruguai është cituar të ketë kontribuar në agresionin e tij periodik në fushë, si dhe të jetë një shpjegim i mundshëm për qëndrimet më tolerante të publikut dhe shtypit uruguaian ndaj rasteve të tilla, krahasuar me Evropën. Përveç gjuhës së tij amtare, Suárez flet holandisht dhe anglisht.

Suárez është rracë e përzier dhe ka një gjysh të zi. Çështja e etnisë u ngrit në raportimin mbi incidentin me Patrice Evran, ku përdorimi nga gjyshja e tij, Lila Piriz, i fjalës "mi negrito" si nofkë është ofruar për të shpjeguar përdorimin e përsëritur të fjalës "negro" nga Suárez gjatë grindjes dy-minutëshe midis tyre; Federata Angleze e Futbollit e konsideroi dëshminë e tij të pabesueshme, duke e pezulluar me tetë ndeshje. Nëna e tij gjithashtu mbështeti pretendimin e Suárez se përdorimi i fjalës nuk ishte racist në Uruguai. Ajo tha se ishte "normale" dhe se ishte "një fjalë që njerëzit e përdorin me miqtë e tyre. Është si të quash dikë të shëndoshë, të dobët apo çfarëdo qoftë".

Statistikat

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klubet

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Trofe

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klubet

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ "Luis Suárez hits 500th career goal". as.com (në anglisht). 21 mars 2021. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2021. Marrë më 4 korrik 2021.
  2. ^ "Luis Suárez: 10 previous controversies involving the Liverpool striker" (në anglisht). The Guardian. 21 prill 2013. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2014. Marrë më 25 qershor 2014.
  3. ^ "Luis Suarez: a history of controversy" (në anglisht). ITV. 24 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2014. Marrë më 25 qershor 2014.
  4. ^ "Luis Suarez bites Giorgio Chiellini: Uruguay striker's career flashpoints" (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. 24 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2014. Marrë më 25 qershor 2014.
  5. ^ a b "Luis Suárez: 'The Cannibal of Ajax'?" (në anglisht). The Guardian. Associated Press. 22 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2013. Marrë më 23 gusht 2011.
  6. ^ Dominic Fifield (21 prill 2013). "Luis Suárez's bite has proven again he is a liability, even at his peak" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 18 nëntor 2013. Marrë më 21 prill 2013.
  7. ^ a b c Jack De Menezes (24 qershor 2014). "Luis Suarez bite: Uruguay striker accused of biting Giorgio Chiellini in latest controversy during World Cup clash" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2014. Marrë më 24 qershor 2014.
  8. ^ Sam Borden (25 qershor 2014). "Uruguay's Suárez, Known for Biting, Leaves Mark on World Cup" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 1 dhjetor 2017. Marrë më 25 qershor 2014.
  9. ^ a b "World Cup: England striker Daniel Sturridge insists he won't cheat to win" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 25 qershor 2014.
  10. ^ "Luis Suarez diving: Liverpool boss Brendan Rodgers reveals anger" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 19 janar 2018.
  11. ^ a b c d e f Pearce, James (9 shkurt 2011). "Luis Suarez's rise from the streets of Montevideo to Liverpool FC hero – part one". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. fq. 3. Arkivuar nga origjinali më 23 mars 2012. Marrë më 22 gusht 2011.
  12. ^ a b c Ben Lyttleton (4 korrik 2010). "In Suarez's absence Uruguay will lean even more heavily on Forlan". Sports Illustrated (në anglisht). CNN. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2010. Marrë më 21 gusht 2011.
  13. ^ FC Groningen Vitesse 2006 (në holandisht). 10 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 13 dhjetor 2021 – nëpërmjet YouTube.
  14. ^ "Soccer: Ajax signs Uruguayan international Luis Suarez" (në anglisht). Mathaba News Network. 10 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 27 gusht 2014. Marrë më 22 gusht 2011.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: Adresë e papërshtatshme (lidhja)
  15. ^ "2006/07 UEFA Cup – History – Partizan-Groningen" (në anglisht). UEFA. 14 shtator 2006. Arkivuar nga origjinali më 4 tetor 2013. Marrë më 22 gusht 2011.
  16. ^ a b c James Pearce (9 shkurt 2011). "Luis Suarez's rise from the streets of Montevideo to Liverpool FC hero – part one". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. fq. 4. Arkivuar nga origjinali më 23 mars 2012. Marrë më 22 gusht 2011.
  17. ^ "Ajax made to pay for Suárez" (në anglisht). UEFA. 9 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 28 dhjetor 2013. Marrë më 21 gusht 2011.
  18. ^ a b "Ajax sign Luis Suárez". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 9 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 28 gusht 2011.
  19. ^ "Suarez swaps Ajax for Liverpool". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 28 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 31 janar 2011. Marrë më 24 gusht 2011.
  20. ^ a b c d e "The Luis Suarez story part two – new Liverpool FC star always one to hit the headlines" (në anglisht). Liverpool Echo. 10 shkurt 2011. fq. 1. Arkivuar nga origjinali më 15 tetor 2012. Marrë më 22 gusht 2011.
  21. ^ "Match photos Ajax – sc Heerenveen (4–1)". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 26 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  22. ^ "Dutch Eredivisie Table 2007-08" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 18 gusht 2020. Marrë më 27 maj 2020.
  23. ^ a b "Liverpool agree Suarez fee" (në anglisht). ESPN FC. 28 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 31 janar 2011. Marrë më 28 gusht 2011.
  24. ^ "Match Report: ADO Den Haag v Ajax Amsterdam" (në anglisht). ESPN FC. 8 mars 2009. Marrë më 27 maj 2020.[lidhje e vdekur]
  25. ^ "Report: FC Utrecht v Ajax Amsterdam" (në anglisht). ESPN FC. 1 mars 2009. Arkivuar nga origjinali më 22 qershor 2018. Marrë më 27 maj 2020.
  26. ^ a b c d e "7. Luis Suárez Profile". LiverpoolFC.TV (në anglisht). Liverpool F.C. Arkivuar nga origjinali më 28 gusht 2011. Marrë më 25 gusht 2011.
  27. ^ a b c "The Luis Suarez story part two – new Liverpool FC star always one to hit the headlines". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. 10 shkurt 2011. fq. 2. Arkivuar nga origjinali më 11 mars 2012. Marrë më 22 gusht 2011.
  28. ^ "Luis Suarez named Ajax's captain". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 15 korrik 2009. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 26 gusht 2011.
  29. ^ "Match: Ajax Amsterdam v RKC Waalwijk" (në anglisht). ESPN FC. 8 gusht 2009. Arkivuar nga origjinali më 16 korrik 2012. Marrë më 26 gusht 2011.
  30. ^ Patrick Watts (21 gusht 2009). "Sensational Suarez hits four for Ayax" (në anglisht). MercoPress. Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2013. Marrë më 26 gusht 2011.
  31. ^ "Eredivisie: Suarez bags four as Ajax thrash VVV" (në anglisht). ESPN FC. 20 shtator 2009. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 13 prill 2010.
  32. ^ "Suarez strikes at the right time". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 20 shtator 2009. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  33. ^ "Ajax Amsterdam vs. VVV Venlo – Football Match Report – April 11, 2010" (në anglisht). ESPN FC. 21 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 21 qershor 2018. Marrë më 15 maj 2020.
  34. ^ "Suarez lifts Ajax over Roda". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 4 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  35. ^ "Ajax reaches Cup quarterfinal with record win". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 23 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  36. ^ a b "Ajax wins Cup". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 6 maj 2010. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 27 gusht 2011.
  37. ^ Johannes Baas (3 maj 2010). "Luis Suarez beste eredivisievoetballer van het jaar" [Luis Suarez Eredivisie player of the year] (në holandisht). Elsevier. Arkivuar nga origjinali më 24 korrik 2011. Marrë më 3 maj 2010.
  38. ^ a b "Suarez veertiende Ajacied met minimaal honderd goals" (në holandisht). Voetbal International. 28 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 31 korrik 2010. Marrë më 6 gusht 2010.
  39. ^ a b c d e "The Luis Suarez story part two – new Liverpool FC star always one to hit the headlines". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. 10 shkurt 2011. fq. 3. Arkivuar nga origjinali më 11 mars 2012. Marrë më 15 maj 2020.
  40. ^ "Suarez' hat trick helps Ajax win". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 29 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  41. ^ "Ajax accepts Suarez' suspension". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 24 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 7 prill 2012. Marrë më 25 gusht 2011.
  42. ^ "Ajax striker Luis Suárez accepts seven-match ban for biting opponent". The Guardian (në anglisht). Associated Press. 24 nëntor 2010. ISSN 0261-3077. Arkivuar nga origjinali më 3 gusht 2020. Marrë më 15 maj 2020.
  43. ^ "Liverpool land Luis Suarez in £22.7m deal with Ajax" (në anglisht). BBC Sport. 31 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2017. Marrë më 2 shkurt 2011.
  44. ^ Rory Smith (28 janar 2011). "Liverpool agree fee for Ajax forward Luis Suárez". Daily Telegraph (në anglisht). ISSN 0307-1235. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 15 maj 2020.
  45. ^ "Jubilant farewell Suarez". Ajax.nl (në anglisht). AFC Ajax. 21 shkurt 2011. Arkivuar nga origjinali më 24 shkurt 2011. Marrë më 26 gusht 2011.
  46. ^ "Dutch Eredivisie Table 2010-11" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 18 gusht 2020. Marrë më 27 maj 2020.
  47. ^ Barry Glendenning (1 qershor 2011). "Football teams for religion" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 16 janar 2014. Marrë më 27 gusht 2011.
  48. ^ Elliot Ball (31 janar 2011). "Suarez seals Reds switch" (në anglisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 10 mars 2016. Marrë më 31 janar 2011.
  49. ^ "Luis Suarez nets on Liverpool FC debut". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. 2 shkurt 2011. Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2012. Marrë më 27 gusht 2011.
  50. ^ Neil Jones (31 janar 2011). "Liverpool FC hand Luis Suarez Anfield's famous No7 shirt" (në anglisht). Liverpool Echo. Arkivuar nga origjinali më 12 gusht 2011. Marrë më 26 gusht 2011.
  51. ^ Mandeep Sanghera (2 shkurt 2011). "Liverpool 2–0 Stoke" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 7 dhjetor 2022. Marrë më 2 shkurt 2011.
  52. ^ a b David Hytner (10 maj 2011). "Luis Suárez steals the show as Liverpool thrash Fulham" (në anglisht). Londër: The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 17 janar 2014. Marrë më 28 gusht 2011.
  53. ^ "Uruguay striker Suarez inspiring Liverpool revival". NDTVSports.com (në anglisht). 21 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 3 gusht 2020. Marrë më 27 maj 2020.
  54. ^ "Uruguay striker Suarez inspiring Liverpool revival" (në anglisht). The Times of India. Associated Press. 21 gusht 2011. Marrë më 28 gusht 2011.[lidhje e vdekur]
  55. ^ a b "The FA will look into claims Luis Suárez racially abused Patrice Evra" (në anglisht). BBC Sport. 16 tetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2011. Marrë më 16 tetor 2011.
  56. ^ "Sir Alex Ferguson feels ban for Luis Suarez was right" (në anglisht). BBC Sport. 24 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 29 dhjetor 2011. Marrë më 1 janar 2012.
  57. ^ Richard Williams (21 dhjetor 2011). "Liverpool should take heed of the past and accept Luis Suárez verdict" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2018. Marrë më 1 janar 2012.
  58. ^ "Liverpool striker Luis Suarez handed eight-match FA ban" (në anglisht). BBC Sport. 20 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 31 janar 2012. Marrë më 20 dhjetor 2011.
  59. ^ "Liverpool's Luis Suárez 'upset' by Patrice Evra's racism claim" (në anglisht). BBC Sport. 16 tetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2011. Marrë më 16 tetor 2011.
  60. ^ "Statement from Luis Suarez" (në anglisht). Liverpool F.C. 3 janar 2012. Arkivuar nga origjinali më 19 shkurt 2015. Marrë më 25 qershor 2014.
  61. ^ Chris Bevan (26 shkurt 2012). "Cardiff 2–2 Liverpool" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 25 janar 2016. Marrë më 26 qershor 2012.
  62. ^ Arindam Rej (28 prill 2012). "Norwich 0 Liverpool 3" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2016. Marrë më 26 qershor 2012.
  63. ^ a b James Pearce (19 maj 2012). "James Pearce's review of Liverpool FC's 2011/12 season". Liverpool Echo (në anglisht). fq. 3. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 26 qershor 2012.
  64. ^ "FIFA Ballon d'Or 2011 – voting results" (PDF) (në anglisht). FIFA. 9 janar 2012. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 janar 2012. Marrë më 10 janar 2012.
  65. ^ "Suarez signs new contract" (në anglisht). Liverpool F.C. 7 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 10 gusht 2012. Marrë më 7 gusht 2012.
  66. ^ "Liverpool 2–2 Man City" (në anglisht). BBC Sport. 26 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 8 gusht 2013.
  67. ^ "Norwich 2–5 Liverpool" (në anglisht). BBC Sport. 29 shtator 2012. Arkivuar nga origjinali më 1 tetor 2012. Marrë më 29 shtator 2012.
  68. ^ Daniel Taylor (6 janar 2013). "Luis Suárez: 'It's not his job to own up' says Brendan Rodgers" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 23 korrik 2014. Marrë më 19 janar 2013.
  69. ^ "Luis Suarez fuel Liverpool's 5–0 romp" (në anglisht). ESPN FC. 19 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 22 janar 2013. Marrë më 17 janar 2014.
  70. ^ "Liverpool FC Match Centre – Oldham v Liverpool" (në anglisht). Liverpool F.C. Arkivuar nga origjinali më 29 janar 2013. Marrë më 29 janar 2013.
  71. ^ "Wigan 0 Liverpool 4:Luis Suarez scored a hat-trick as Liverpool thrashed Wigan and boosted their hopes of European qualification" (në anglisht). BBC Sport. 3 mars 2013. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2016. Marrë më 3 mars 2013.
  72. ^ a b Cork Gaines. "Here are all 3 times Luis Suarez has bitten opponents". Business Insider (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 3 gusht 2020. Marrë më 15 maj 2020.
  73. ^ a b Andy Hunter (22 prill 2013). "David Cameron calls on FA to take hard line with Luis Suárez over bite" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 7 qershor 2013.
  74. ^ Andy Hunter (23 prill 2013). "Luis Suárez says three-match ban is enough for biting Branislav Ivanovic" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 7 qershor 2013.
  75. ^ "Luis Suarez: Panel criticises Liverpool striker's reaction" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 30 prill 2013. Marrë më 7 qershor 2013.
  76. ^ Simon Stone (19 prill 2013). "Gordon Taylor assesses The PFA Player of the Year nominees" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 11 dhjetor 2013. Marrë më 8 gusht 2013.
  77. ^ a b "Luis Suarez's name booed twice at PFA Player of the Year awards". BSkyB (në anglisht). 29 prill 2013. Arkivuar nga origjinali më 6 tetor 2013. Marrë më 8 gusht 2013.
  78. ^ "Liverpool Manager Rodgers Says He's Relaxed About Suarez Future" (në anglisht). Bloomberg. 22 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2013. Marrë më 8 gusht 2013.
  79. ^ "Your player of the season revealed" (në anglisht). Liverpool F.C. 28 maj 2013. Arkivuar nga origjinali më 5 qershor 2013. Marrë më 8 gusht 2013.
  80. ^ "Luis Suarez: I want to leave Liverpool". Daily Telegraph (në anglisht). 31 maj 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 31 gusht 2014.
  81. ^ "Luis Suárez: Let me leave, Liverpool – just like you promised" (në anglisht). The Guardian. 6 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2016. Marrë më 12 dhjetor 2016.
  82. ^ a b "Luis Suarez: Brendan Rodgers tells Liverpool striker to train alone" (në anglisht). BBC Sport. 7 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 12 shkurt 2018.
  83. ^ "Outcast Luis Suárez is told to train away from Liverpool squad" (në anglisht). The Guardian. 8 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 3 mars 2016. Marrë më 12 dhjetor 2016.
  84. ^ "Suarez Forced To Train Alone". BSkyB (në anglisht). 8 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2014. Marrë më 8 gusht 2013.
  85. ^ "Luis Suarez: Liverpool owner John W Henry says striker not for sale" (në anglisht). BBC Sport. 8 gusht 2013. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 12 shkurt 2018.
  86. ^ Simon Rice; Jack de Menezes (14 gusht 2013). "Transfer news: Arsenal hopes reignited after Luis Suarez denies saying he wants to stay at Liverpool" (në anglisht). Londër: The Independent. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2013. Marrë më 17 janar 2014.
  87. ^ "Luis Suárez says he will stay at Liverpool" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 23 shkurt 2014. Marrë më 17 janar 2014.
  88. ^ Andy Hunter (16 gusht 2013). "Luis Suárez resumes Liverpool training but offers Rodgers no apology" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2014. Marrë më 13 maj 2014.
  89. ^ "Suarez impresses on return but United claim narrow win over Liverpool" (në anglisht). Eurosport. 26 shtator 2013. Arkivuar nga origjinali më 19 tetor 2015. Marrë më 1 dhjetor 2022.
  90. ^ "Manchester United 1 0 Liverpool" (në anglisht). BBC Sport. 25 shtator 2013. Arkivuar nga origjinali më 7 tetor 2013. Marrë më 5 tetor 2013.
  91. ^ David Maddock (29 shtator 2013). "Sunderland 1–3 Liverpool: Luis Suarez back with a brace as Reds pile misery on managerless Black Cats" (në anglisht). Daily Mirror. Arkivuar nga origjinali më 2 dhjetor 2022. Marrë më 1 dhjetor 2022.
  92. ^ "Liverpool – West Brom" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 26 janar 2016. Marrë më 26 tetor 2013.
  93. ^ "Suarez hits four in Liverpool win" (në anglisht). BBC Sport. 4 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 4 dhjetor 2013. Marrë më 4 dhjetor 2013.
  94. ^ "Premier League: Luis Suarez scores four goals as Liverpool beat Norwich 5–1" (në anglisht). Sky Sports. 4 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 5 dhjetor 2013. Marrë më 5 dhjetor 2013.
  95. ^ "Suarez: The team is the captain" (në anglisht). FIFA. 16 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2013.
  96. ^ "Tottenham 0–5 Liverpool" (në anglisht). BBC Sport. 15 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 25 janar 2016. Marrë më 12 shkurt 2018.
  97. ^ Henry Winter (16 dhjetor 2013). "Liverpool's Luis Suarez a humble winner of FSF Player of the Year award" (në anglisht). Londër: The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 8 mars 2021. Marrë më 4 prill 2018.
  98. ^ "Luis Suarez signs new long-term Liverpool deal" (në anglisht). BBC Sport. 20 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 20 dhjetor 2013. Marrë më 20 dhjetor 2013.
  99. ^ "Luis Suárez signs long-term deal to stay at Liverpool until 2018" (në anglisht). Londër: The Guardian. 20 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 29 dhjetor 2013. Marrë më 26 dhjetor 2013.
  100. ^ "Liverpool 2 0 Hull" (në anglisht). BBC Sport. 1 janar 2014. Arkivuar nga origjinali më 8 mars 2014. Marrë më 2 dhjetor 2022.
  101. ^ "Liverpool 2 Hull City 0: Luis Suarez hits record-equalling goal to help Brendan Rodgers' Reds past the Tigers" (në anglisht). Londër: Evening Standard. 1 janar 2013. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2014. Marrë më 13 maj 2014.
  102. ^ Jack Watson (7 mars 2014). ""I'm One of the Best Players in the World" – Liverpool's £22m Superstar States" (në anglisht). Squawka Football News. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2017. Marrë më 1 korrik 2017.
  103. ^ Nick Szczepanik (2 mars 2013). "Southampton 0 Liverpool 3 match report: Luis Suarez and Raheem Sterling on target as Liverpool soar into title reckoning" (në anglisht). Londër: The Independent. Arkivuar nga origjinali më 14 mars 2014. Marrë më 24 mars 2014.
  104. ^ Henry Winter (16 mars 2014). "Manchester United 0 Liverpool 3: match report" (në anglisht). Londër: The Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 24 mars 2014.
  105. ^ "Suarez into the record books as Liverpool go top" (në anglisht). ESPN FC. 30 mars 2014. Arkivuar nga origjinali më 16 nëntor 2014. Marrë më 31 mars 2014.
  106. ^ "Liverpool FC striker Luis Suarez becomes first Reds player since Rush to score 30 league goals in a season" (në anglisht). Liverpool Echo. 20 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 21 prill 2014. Marrë më 20 prill 2014.
  107. ^ "PFA award: Liverpool's Suarez, Gerrard & Sturridge on shortlist" (në anglisht). BBC Sport. 18 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 30 dhjetor 2020. Marrë më 19 prill 2014.
  108. ^ "Luis Suárez of Liverpool wins PFA player of the year award" (në anglisht). The Guardian. 28 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 28 shtator 2018. Marrë më 29 prill 2014.
  109. ^ "Liverpool FC striker Luis Suarez becomes first Reds player since Rush to score 30 league goals in a season" (në anglisht). Liverpool Echo. 20 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 21 prill 2014. Marrë më 20 prill 2014.
  110. ^ "Will Luis Suarez break the Premier League goal scoring record this season?" (në anglisht). The Independent (Ireland). 23 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 12 maj 2019. Marrë më 20 prill 2014.
  111. ^ "English Premier League Stats: Top Goal Scorers – 2013–14" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 2 maj 2014. Marrë më 12 maj 2014.
  112. ^ "Suarez wins football writers' award" (në anglisht). ESPN FC. 5 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 8 maj 2014. Marrë më 7 maj 2014.
  113. ^ "Luis Suarez & Tony Pulis win Barclays Premier League awards" (në anglisht). BBC Sport. 13 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 13 maj 2014.
  114. ^ "Luis Suarez and Cristiano Ronaldo share ESM Golden Shoe" (në anglisht). World Soccer. 19 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 2 dhjetor 2022. Marrë më 1 dhjetor 2022.
  115. ^ "Liverpool Review of 2014: Brendan Rodgers' Reds narrowly missed out on the Premier League title... but now they will be fortunate to finish in the top four" (në anglisht). Daily Mail. 29 dhjetor 2014. Marrë më 19 mars 2025.
  116. ^ "Liverpool confirm Luis Suárez's £75m move to Barcelona pending medical" (në anglisht). The Guardian. 11 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2014. Marrë më 24 gusht 2014.
  117. ^ "Revealed: How much Luis Suarez really cost Barcelona". The Daily Telegraph (në anglisht). 28 mars 2016. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 24 gusht 2016.
  118. ^ Whaling, James (28 mars 2016). "Luis Suarez's Barcelona transfer fee "revealed as £65m" – £10m LESS than his Liverpool release clause" (në anglisht). Mirror. Arkivuar nga origjinali më 28 mars 2016. Marrë më 29 gusht 2016.
  119. ^ "Luis Suárez, FC Barcelona's number 9" (në anglisht). FC Barcelona. 11 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2014. Marrë më 12 korrik 2014.
  120. ^ a b c d Jack De Menezes (26 qershor 2014). "Luis Suarez banned: Fifa hand striker record nine-game ban AND a four month football ban for biting Giorgio Chiellini in biggest ever World Cup suspension" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2014. Marrë më 26 qershor 2014.
  121. ^ "CAS hears the appeal of Luis Suarez" (PDF) (në anglisht). Gjykata e Arbitrazhit Sportiv. 8 gusht 2014. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 21 gusht 2014. Marrë më 8 gusht 2014.
  122. ^ a b "FOOTBALL – Decision in the Luis Suarez case" (PDF) (në anglisht). Gjykata e Arbitrazhit Sportiv. 14 gusht 2014. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 21 gusht 2014. Marrë më 14 gusht 2014.
  123. ^ Sid Lowe (18 gusht 2014). "Luis Suárez finally makes Barcelona bow as substitute against León" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 20 gusht 2014. Marrë më 23 gusht 2014.
  124. ^ a b Mandeep Sanghera (25 tetor 2014). "Real Madrid 3–1 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 24 tetor 2014. Marrë më 25 tetor 2014.
  125. ^ "Record-breaker Messi leads Barça stroll at APOEL" (në anglisht). UEFA. 25 nëntor 2014. Arkivuar nga origjinali më 28 nëntor 2014. Marrë më 26 nëntor 2014.
  126. ^ "Barcelona 5–0 Córdoba" (në anglisht). BBC Sport. 20 dhjetor 2014. Arkivuar nga origjinali më 21 dhjetor 2014. Marrë më 21 dhjetor 2014.
  127. ^ "Manchester City 1–2 Barcelona" (në anglisht). The Guardian. 25 shkurt 2015. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2016. Marrë më 12 dhjetor 2016.
  128. ^ "Villarreal 1–3 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 4 mars 2015. Arkivuar nga origjinali më 5 mars 2015. Marrë më 12 shkurt 2018.
  129. ^ "FC Barcelona – Rayo Vallecano" (në anglisht). FC Barcelona. Arkivuar nga origjinali më 13 gusht 2020. Marrë më 14 gusht 2020.
  130. ^ a b "Barcelona 2–1 Real Madrid: Luis Suarez 'scores like few others" (në anglisht). Nr. 22 mars 2015. BBC Sport. 23 mars 2015. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 12 shkurt 2018.
  131. ^ "Paris St G 1–3 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 15 prill 2015. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 12 shkurt 2018.
  132. ^ "WATCH: Luis Suarez nutmeg David Luiz twice in Barcelona's win at PSG" (në anglisht). Sky Sports. 16 prill 2015. Arkivuar nga origjinali më 27 maj 2015.
  133. ^ "Córdoba 0–8 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2015. Marrë më 2 maj 2015.
  134. ^ "Bayern Munich 3–2 Barcelona: Barca reach first Champions League final in four years" (në anglisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 21 mars 2022. Marrë më 13 maj 2015.
  135. ^ Andrew Haslam (6 qershor 2015). "Barcelona see off Juventus to claim fifth title" (në anglisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 31 mars 2019. Marrë më 6 qershor 2015.
  136. ^ "Luis Suárez" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 10 maj 2015. Marrë më 7 qershor 2015.
  137. ^ "Barcelona's Luis Suárez, Leo Messi and Neymar too good for Juventus" (në anglisht). The Guardian. 6 qershor 2015. Arkivuar nga origjinali më 3 nëntor 2015. Marrë më 12 dhjetor 2016.
  138. ^ "Barcelona 5–4 Sevilla" (në anglisht). BBC Sport. 11 gusht 2015. Arkivuar nga origjinali më 12 gusht 2015. Marrë më 12 gusht 2015.
  139. ^ "Outrageous assist tees up Suarez's 300th" (në anglisht). Fox Sports. 1 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 14 mars 2020. Marrë më 1 nëntor 2015.
  140. ^ "Real Madrid 0–4 Barcelona: Suarez scores twice as Barca thrash Real" (në anglisht). BBC Sport. 21 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 22 janar 2016. Marrë më 21 nëntor 2015.
  141. ^ "Luis Suárez scores first ever hat-trick in Club World Cup" (në anglisht). FC Barcelona. 17 dhjetor 2015. Arkivuar nga origjinali më 26 maj 2016. Marrë më 18 dhjetor 2015.
  142. ^ Emlyn Begley (20 dhjetor 2015). "River Plate 0–3 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 18 janar 2016. Marrë më 20 dhjetor 2015.
  143. ^ "Barcelona trio sweep awards" (në anglisht). FIFA. 20 dhjetor 2015. Arkivuar nga origjinali më 20 dhjetor 2015. Marrë më 20 dhjetor 2015.
  144. ^ "El Barça enciende la consola" (në spanjisht). Marca. 3 shkurt 2016. Arkivuar nga origjinali më 3 shkurt 2016. Marrë më 3 shkurt 2016.
  145. ^ "Barcelona 3–1 Arsenal (5–1 agg): Holders knock Gunners out of Champions League" (në anglisht). Sky Sports. 17 mars 2016. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2016. Marrë më 17 mars 2016.
  146. ^ "Barcelona 2–1 Atletico Madrid" (në anglisht). BBC Sport. 5 prill 2016. Arkivuar nga origjinali më 5 prill 2016. Marrë më 5 prill 2016.
  147. ^ "Atletico Madrid 2–0 Barcelona (Agg: 3–2)" (në anglisht). Sky Sports. 14 prill 2016. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2023. Marrë më 14 prill 2016.
  148. ^ "Luis Suárez arrebata a Cristiano Ronaldo el Pichich" (në spanjisht). Marca. 23 prill 2016. Arkivuar nga origjinali më 24 prill 2016. Marrë më 23 prill 2016.
  149. ^ "35 and counting: Suarez joins Messi in elite club of La Liga's highest scorer" (në anglisht). Goal.com. 30 prill 2016. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2016. Marrë më 30 prill 2016.
  150. ^ "La Liga title race: Barcelona still lead after dramatic penultimate day" (në anglisht). Daily Mirror. 8 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 21 qershor 2018. Marrë më 4 prill 2018.
  151. ^ "Luis Suarez: Barcelona striker hits hat-trick to win Pichichi – La Liga's golden boot" (në anglisht). BBC Sport. 14 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2018. Marrë më 12 shkurt 2018.
  152. ^ "Final Pichichi and Golden Shoe standings: Barcelona's Luis Suarez the winner" (në anglisht). CBS Sports. 16 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 17 maj 2016. Marrë më 16 maj 2016.
  153. ^ a b "Luis Suárez diagnosed with right hamstring injury" (në anglisht). FC Barcelona. 23 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 26 maj 2016. Marrë më 23 maj 2016.
  154. ^ a b "Uruguay's Luis Suárez set to miss start of Copa América with hamstring injury" (në anglisht). The Guardian. 23 maj 2016. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2019. Marrë më 23 maj 2016.
  155. ^ "Messi, Suárez and Neymar Jr end season with 131 goals" (në anglisht). FC Barcelona. Arkivuar nga origjinali më 5 gusht 2018. Marrë më 5 gusht 2018.
  156. ^ "Sevilla 0-2 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 14 gusht 2016. Marrë më 17 gusht 2016.
  157. ^ "Luis Suárez joins FC Barcelona's free-kick club" (në anglisht). FC Barcelona. Arkivuar nga origjinali më 19 shtator 2016. Marrë më 24 gusht 2016.
  158. ^ Nick Wright. "Luis Suarez at 100 games: Barcelona star beats Cristiano Ronaldo's record" (në anglisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 20 shtator 2016. Marrë më 19 shtator 2016.
  159. ^ Tim Hill (13 shtator 2016). "Barcelona 7–0 Celtic" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 19 shtator 2016. Marrë më 19 shtator 2016.
  160. ^ "Leganes 1–5 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 19 shtator 2016. Arkivuar nga origjinali më 20 shtator 2016. Marrë më 19 shtator 2016.
  161. ^ "Captain Sergio Ramos scored a stoppage-time equaliser to extend Real Madrid's unbeaten start to the season and deny Barcelona victory in a bad-tempered El Clasico" (në anglisht). BBC Sport. 3 dhjetor 2016. Arkivuar nga origjinali më 18 dhjetor 2019. Marrë më 3 dhjetor 2016.
  162. ^ "Barcellona: Barcelona 4–1 Espanyol: LaLiga Santander goals, match report". as.com (në anglisht). 18 dhjetor 2016. Arkivuar nga origjinali më 18 dhjetor 2016. Marrë më 18 dhjetor 2016.
  163. ^ "Barcellona: Suárez nel club dei 100" (në italisht). UEFA. 11 janar 2017. Arkivuar nga origjinali më 16 janar 2017. Marrë më 12 janar 2017.
  164. ^ "Atletico Madrid 1–2 Barcelona: full-time summary". as.com (në anglisht). 1 shkurt 2017. Arkivuar nga origjinali më 2 shkurt 2017. Marrë më 1 shkurt 2017.
  165. ^ Mark Dobson (7 shkurt 2017). "Luis Suárez sent off as nine-man Barcelona edge out Atlético Madrid" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 7 shkurt 2017. Marrë më 7 shkurt 2017.
  166. ^ Samuel Marsden (7 shkurt 2017). "Luis Suarez hopes Barcelona appeal his red card, says 'It's not even a foul'" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 10 shkurt 2017. Marrë më 7 shkurt 2017.
  167. ^ "Barcelona beats Alaves to win Copa del Rey for 29th time" (në anglisht). USA Today. 27 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 29 maj 2017. Marrë më 27 maj 2017.
  168. ^ "Barcelona 6–1 Paris Saint-Germain (Aggregate 6–5): Barca advance to quarter-finals after comeback win" (në anglisht). Sky Sports. 8 mars 2017. Arkivuar nga origjinali më 11 mars 2017. Marrë më 9 mars 2017.
  169. ^ "Barcelona 6 PSG 1: Miracle at the Nou Camp as Barca complete greatest ever European comeback in football history!" (në anglisht). Daily Telegraph. 8 mars 2017. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 20 dhjetor 2017.
  170. ^ "Neymar jr's imminent departure from Barcelona signals the end of MSN" (në anglisht). brila. 2 gusht 2017. Arkivuar nga origjinali më 10 tetor 2017. Marrë më 2 gusht 2017.
  171. ^ "Girona FC 0–3 FC Barcelona: Top cats" (në anglisht). FC Barcelona. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2017. Marrë më 23 shtator 2017.
  172. ^ "MATCH REPORT: Atlético Madrid 1–1 FC Barcelona: Still undefeated" (në anglisht). FC Barcelona. 14 tetor 2017. Arkivuar nga origjinali më 15 tetor 2017. Marrë më 14 tetor 2017.
  173. ^ "MATCH REPORT: Leganés 0–3 Barça: Super Suárez strikes twice" (në anglisht). FC Barcelona. 18 nëntor 2017. Arkivuar nga origjinali më 1 dhjetor 2017. Marrë më 19 nëntor 2017.
  174. ^ "Luis Suarez and Lionel Messi scored as leaders Barcelona regained their five-point lead at the top of La Liga by beating 10-man Villarreal" (në anglisht). BBC Sport. 10 dhjetor 2017. Arkivuar nga origjinali më 11 dhjetor 2017. Marrë më 10 dhjetor 2017.
  175. ^ "FC Barcelona 4–0 Deportivo: Winter wonderland" (në anglisht). FC Barcelona. 17 dhjetor 2017. Arkivuar nga origjinali më 23 dhjetor 2017. Marrë më 17 dhjetor 2017.
  176. ^ "Real Madrid 0 Barça 3: Messi Christmas!" (në anglisht). FC Barcelona. 23 dhjetor 2017. Arkivuar nga origjinali më 23 dhjetor 2017. Marrë më 23 dhjetor 2017.
  177. ^ "The best of Luis Suarez's 400 goals" (në anglisht). Marca. 25 dhjetor 2017. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2021. Marrë më 4 korrik 2021.
  178. ^ "MATCH REPORT: Real Sociedad v FC Barcelona: Thrilling comeback win (2–4)" (në anglisht). FC Barcelona. 14 janar 2018. Arkivuar nga origjinali më 15 janar 2018. Marrë më 14 janar 2018.
  179. ^ "Lionel Messi and Luis Suarez both scored twice as Barcelona thumped Real Betis to move 11 points clear at the top of La Liga" (në anglisht). BBC Sport. 21 janar 2018. Arkivuar nga origjinali më 22 janar 2018. Marrë më 21 janar 2018.
  180. ^ "FC Barcelona – Girona: Unstoppable! (6–1)" (në anglisht). FC Barcelona. 24 shkurt 2018. Arkivuar nga origjinali më 25 shkurt 2018. Marrë më 25 shkurt 2018.
  181. ^ "Roma pulled off a sensational second-leg comeback to beat Barcelona 3–0 and reach the Champions League semi-finals on away goals" (në anglisht). BBC Sport. 10 prill 2018. Arkivuar nga origjinali më 19 prill 2023. Marrë më 10 prill 2018.
  182. ^ "FC Barcelona 2–1 València CF: Record breakers" (në anglisht). FC Barcelona. 14 prill 2018. Arkivuar nga origjinali më 15 prill 2018. Marrë më 14 pri 2018.
  183. ^ "Sevilla 0–5 FC Barcelona: Wanda-ful!" (në anglisht). FC Barcelona. 21 prill 2018. Arkivuar nga origjinali më 21 qershor 2018. Marrë më 21 prill 2018.
  184. ^ "Barcelona wrapped up the league title in Ernesto Valverde's first season as manager with a Lionel Messi-inspired victory over Deportivo La Coruna" (në anglisht). BBC Sport. 29 prill 2018. Arkivuar nga origjinali më 6 korrik 2018. Marrë më 29 prill 2018.
  185. ^ "MATCH REPORT: Barça and Real Madrid draw 2–2, as Catalans extend unbeaten streak" (në anglisht). FC Barcelona. 6 maj 2018. Arkivuar nga origjinali më 7 maj 2018. Marrë më 6 maj 2018.
  186. ^ "Levante UD v FC Barcelona: Undefeated run comes to end (5–4)" (në anglisht). FC Barcelona. 13 maj 2018. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2018. Marrë më 13 maj 2018.
  187. ^ "Most assists in La Liga". statbunker.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2021. Marrë më 12 mars 2012.
  188. ^ "FC Barcelona – SD Huesca: Gr-eight! (8–2)" (në anglisht). FC Barcelona. 2 shtator 2018. Arkivuar nga origjinali më 3 shtator 2018. Marrë më 2 shtator 2018.
  189. ^ "Real Sociedad 1–2 Barça: Real delight" (në anglisht). FC Barcelona. 15 shtator 2018. Arkivuar nga origjinali më 16 shtator 2018. Marrë më 15 shtator 2018.
  190. ^ "Suarez scores hat-trick as Barca thrash Real in El Clasico" (në anglisht). BBC Sport. 28 tetor 2018. Arkivuar nga origjinali më 5 maj 2019. Marrë më 28 tetor 2018.
  191. ^ "Suarez smashes Barcelona's first non-Messi Clasico hat-trick since Romario" (në anglisht). Goal.com. 28 tetor 2018. Marrë më 11 mars 2025.
  192. ^ "Barcelona secured two late goals to beat struggling Rayo Vallecano in a remarkable game, extending their lead at the top of La Liga to four points" (në anglisht). BBC Sport. 3 nëntor 2018. Arkivuar nga origjinali më 4 nëntor 2018. Marrë më 3 nëntor 2018.
  193. ^ "Lionel Messi scored his 400th La Liga goal as Barcelona beat Eibar at the Nou Camp to regain their five-point lead at the top of the table" (në anglisht). BBC Sport. 13 janar 2019. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2019. Marrë më 13 janar 2019.
  194. ^ "Luis Suárez scores twice as Barcelona beat Real Madrid to reach cup final" (në anglisht). The Guardian. 27 shkurt 2019. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2021. Marrë më 4 korrik 2021.
  195. ^ "Barcelona win La Liga title as Lionel Messi goal secures victory over Levante" (në anglisht). The Guardian. 27 prill 2019. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2020. Marrë më 27 prill 2019.
  196. ^ "FC Barcelona 3–0 Liverpool" (në anglisht). FC Barcelona. 1 maj 2019. Arkivuar nga origjinali më 1 maj 2019. Marrë më 1 maj 2019.
  197. ^ "Liverpool 4–0 Barcelona" (në anglisht). BBC Sport. 7 maj 2019. Arkivuar nga origjinali më 31 maj 2019. Marrë më 7 maj 2019.
  198. ^ "Luis Suárez injury: Barcelona confirm calf damage". AS (në anglisht). 17 gusht 2019. Arkivuar nga origjinali më 17 gusht 2019. Marrë më 17 gusht 2019.
  199. ^ "Luis Suárez goals Vs Valencia: Watch Barcelona superstar scoring brace upon his return against Valencia" (në anglisht). The Sports Rush. 15 shtator 2019. Arkivuar nga origjinali më 27 shtator 2020. Marrë më 15 janar 2019.
  200. ^ "FC Barcelona 2–1 Internazionale" (në anglisht). FC Barcelona. 2 tetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 2 tetor 2019. Marrë më 2 tetor 2019.
  201. ^ "Luiz Suarez goal Vs Sevilla: Watch Uruguayan striker score an incredible overhead kick goal" (në anglisht). The Sports Rush. 7 tetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 25 shtator 2020. Marrë më 7 tetor 2019.
  202. ^ "Luis Suarez Scored A Sensational Backheel Goal In Barcelona's Win Over RCD Mallorca" (në anglisht). Sport Bible. 8 dhjetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 8 dhjetor 2019. Marrë më 9 dhjetor 2019.
  203. ^ "Ansu Fati Makes History: What We Learned From FC Barcelona Versus Inter Milan" (në anglisht). Forbes. 10 dhjetor 2019. Arkivuar nga origjinali më 3 mars 2020. Marrë më 10 dhjetor 2019.
  204. ^ "Luis Suárez, out for four months" (në anglisht). FC Barcelona. 12 janar 2020. Arkivuar nga origjinali më 1 shkurt 2020. Marrë më 12 janar 2020.
  205. ^ "Luis Suárez overtakes Kubal" (në anglisht). FC Barcelona. 19 korrik 2020. Arkivuar nga origjinali më 10 korrik 2020. Marrë më 19 korrik 2020.
  206. ^ "Barcelona 3–1 Napoli: Messi and Suarez help Barca win 4–2 on aggregate" (në anglisht). BBC Sport. 8 gusht 2020. Arkivuar nga origjinali më 24 maj 2021. Marrë më 8 gusht 2020.
  207. ^ "Barcelona 2–8 Bayern Munich: Brilliant Bayern smash Barca to reach Champions League semis" (në anglisht). BBC Sport. 14 gusht 2020. Arkivuar nga origjinali më 2 janar 2021. Marrë më 14 gusht 2020.
  208. ^ "Lionel Messi takes fresh aim at Barcelona for 'throwing out' Luis Suárez" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 9 nëntor 2020. Marrë më 2 tetor 2020.
  209. ^ "Luis Suárez will join Atlético Madrid on two-year deal". OneFootball (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2020. Marrë më 24 shtator 2020.
  210. ^ "Investigation launched into suspected 'fixed' Italian language exam for Suarez". The Local Italy (në anglisht). 22 shtator 2020. Arkivuar nga origjinali më 24 shtator 2020. Marrë më 24 shtator 2020.
  211. ^ Goren Čičin-Mašansker (27 shtator 2020). "Debi iz snova: Suarez pokazao kakvo će biti pojačanje, u prvom nastupu zabio dva komada i asistirao". Sportske novosti (në kroatisht). Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2020. Marrë më 27 shtator 2020.
  212. ^ "Goal of the Year! Son, Suarez, WSL stars up for FIFA Puskas Award" (në anglisht). ESPN FC. 25 nëntor 2020. Arkivuar nga origjinali më 25 nëntor 2020. Marrë më 25 nëntor 2020.
  213. ^ "Suarez sets new Atletico record with dramatic late winner against Alaves". Goal.com (në anglisht). 3 janar 2021. Arkivuar nga origjinali më 4 janar 2021. Marrë më 3 janar 2021.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)
  214. ^ "Luis Suarez has now reached double figures for league goals in each of the past 10 league campaigns". Twitter (në anglisht). Squawka. Arkivuar nga origjinali më 21 janar 2021. Marrë më 21 janar 2021.
  215. ^ "Suarez's scorching Atletico Madrid start matched only by Ronaldo as former Barcelona star scores again" (në anglisht). Goal.com. 24 janar 2021. Arkivuar nga origjinali më 25 janar 2021. Marrë më 25 janar 2021.
  216. ^ "Luis Suarez scores stunning Atletico Madrid free-kick to continue incredible debut season". GiveMeSport (në anglisht). 31 janar 2021. Arkivuar nga origjinali më 31 janar 2021. Marrë më 31 janar 2021.
  217. ^ "Atletico Madrid 2–2 Celta Vigo: Luis Suarez scores twice" (në anglisht). BBC Sport. 9 shkurt 2021. Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2021. Marrë më 9 shkurt 2021.
  218. ^ "Benzema strikes late as Real Madrid nick draw against Atletico" (në anglisht). ESPN FC. 7 mars 2021. Arkivuar nga origjinali më 8 mars 2021. Marrë më 7 mars 2021.
  219. ^ "Suarez joins Messi and Ronaldo in 500-goal club with winning strike for Atletico Madrid against Alaves" (në anglisht). Goal.com. 21 mars 2021. Arkivuar nga origjinali më 23 mars 2021. Marrë më 21 mars 2021.
  220. ^ "Late Luiz Suarez winner against Osasuna puts Atletico Madrid on brink of La Liga title" (në anglisht). ESPN FC. 16 maj 2021. Arkivuar nga origjinali më 4 shkurt 2022. Marrë më 16 maj 2021.
  221. ^ "Atletico Madrid champions as Luis Suarez seals dramatic comeback victory at Real Valladolid" (në anglisht). Eurosport. 22 maj 2021. Arkivuar nga origjinali më 10 shtator 2023. Marrë më 22 maj 2021.
  222. ^ a b "Luis Suárez" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 16 korrik 2017. Marrë më 22 maj 2021.
  223. ^ "Atletico Madrid avoid defeat to Villarreal with shocking stoppage-time own goal" (në anglisht). ESPN FC. 29 gusht 2021. Arkivuar nga origjinali më 30 gusht 2021. Marrë më 29 gusht 2021.
  224. ^ "Luis Suarez scored two late goals as La Liga champions Atletico Madrid came from behind to beat neighbours Getafe" (në anglisht). BBC Sport. 22 shtator 2021. Arkivuar nga origjinali më 22 shtator 2021. Marrë më 22 gusht 2021.
  225. ^ "Last-gasp Suarez penalty earns Atletico Madrid victory over 10-man AC Milan" (në anglisht). ESPN FC. 28 shtator 2021. Arkivuar nga origjinali më 29 shtator 2021. Marrë më 28 gusht 2021.
  226. ^ "Suarez pleads for forgiveness after netting first goal against former club Barcelona" (në anglisht). Goal.com. 2 tetor 2021. Arkivuar nga origjinali më 17 prill 2022. Marrë më 2 tetor 2021.
  227. ^ "Suarez rescues point for Atletico Madrid against LaLiga leaders Real Sociedad" (në anglisht). ESPN FC. 25 tetor 2021. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2021. Marrë më 25 tetor 2021.
  228. ^ "Atletico Madrid vs. Alavés – Football Match Report – April 3, 2022" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 3 prill 2022. Marrë më 6 prill 2022.
  229. ^ "Suarez & Herrera will leave athletic at the end of this season" (në anglisht). Goal Ball. 15 maj 2022. Arkivuar nga origjinali më 2 korrik 2022. Marrë më 15 maj 2022.
  230. ^ "'Thank you Lucho for making us champions'" (në anglisht). The Daily Star. 16 maj 2022. Arkivuar nga origjinali më 4 nëntor 2022. Marrë më 4 nëntor 2022.
  231. ^ "Luis Suárez, honored at the Wanda Metropolitano" (në anglisht). Atlético Madrid. 7 qershor 2022. Arkivuar nga origjinali më 4 nëntor 2022. Marrë më 4 nëntor 2022.
  232. ^ Dan Bernstein (26 korrik 2022). "Luis Suarez announces he will sign with Nacional in return to boyhood Uruguayan club" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 6 mars 2023. Marrë më 26 korrik 2022.
  233. ^ "¡Luis Suárez vuelve a casa!". Club Nacional de Football (në spanjisht). 27 korrik 2022. Arkivuar nga origjinali më 4 prill 2023. Marrë më 27 korrik 2022.
  234. ^ a b "Luis SUAREZ" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 18 nëntor 2007. Marrë më 21 gusht 2011.
  235. ^ Jack Bell (9 korrik 2007). "U-20s: USA vs. Uruguay – the Preview" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 4 dhjetor 2013. Marrë më 27 gusht 2011.
  236. ^ "Match 38 – USA – Uruguay" (në anglisht). FIFA. 11 korrik 2007. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2011. Marrë më 27 gusht 2011.
  237. ^ "Tabarez trims Uruguay team to 23" (në anglisht). FIFA. Press Association. 1 qershor 2010. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2014. Marrë më 21 gusht 2011.
  238. ^ "Uruguay draw a blank" (në anglisht). FIFA. 11 qershor 2010. Arkivuar nga origjinali më 13 gusht 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  239. ^ "Forlan silences South Africa" (në anglisht). FIFA. 16 qershor 2010. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  240. ^ "Uruguay edge Mexico, both advance" (në anglisht). FIFA. 22 qershor 2010. Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  241. ^ a b Nabil Hassan (22 qershor 2010). "Mexico 0–1 Uruguay" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2010. Marrë më 28 qershor 2010.
  242. ^ a b "Suarez double downs South Koreans" (në anglisht). FIFA. 26 qershor 2010. Arkivuar nga origjinali më 30 gusht 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  243. ^ Saj Chowdhury (26 qershor 2010). "Uruguay 2–1 South Korea" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2010. Marrë më 28 qershor 2010.
  244. ^ a b c d "Ghana pay the penalty" (në anglisht). FIFA. 2 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  245. ^ a b "Uruguay v Ghana | 2010 FIFA World Cup | Match Highlights". YouTube (në anglisht). FIFA. 28 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 1 qershor 2022. Marrë më 1 qershor 2022.
  246. ^ a b "World Cup 2010: I have hand of God – Uruguay's Suarez" (në anglisht). BBC Sport. 3 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2018. Marrë më 24 gusht 2011.
  247. ^ a b Jeffrey Marcus (2 korrik 2010). "Uruguay Trades Penalty for Chance at Victory" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 6 prill 2023. Marrë më 23 gusht 2011.
  248. ^ Angus MacSwan (3 korrik 2010). "I had no choice but to handle says Uruguay's Suarez" (në anglisht). Reuters. Arkivuar nga origjinali më 5 korrik 2010. Marrë më 3 korrik 2010.
  249. ^ "World Cup 2010: Uruguay striker Luis Suarez says it was 'Hand of God' against Ghana" (në anglisht). The Telegraph. 3 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 3 korrik 2017.
  250. ^ a b Jamie Doward (4 korrik 2010). "Luis Suarez is new World Cup villain after 'hand of God' claim" (në anglisht). The Guardian. Arkivuar nga origjinali më 28 janar 2012. Marrë më 24 gusht 2011.
  251. ^ a b Jim White (4 korrik 2010). "World Cup 2010: why can't football tackle cheats?" (në anglisht). The Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 24 tetor 2010. Marrë më 28 gusht 2011.
  252. ^ "A country full of gratitude defies freezing weather to honour Uruguay's soccer team" (në anglisht). MercoPress. 14 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 26 dhjetor 2010. Marrë më 24 gusht 2011.
  253. ^ "Uruguay Star Won't Face Additional Sanctions for Handball" (në anglisht). The New York Times. Associated Press. 3 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2014. Marrë më 23 gusht 2011.
  254. ^ Rob Hughes (6 korrik 2010). "Leader and Scorer, Yet Not a Finalist" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 12 gusht 2017. Marrë më 23 gusht 2011.
  255. ^ "Oranje edge five-goal thriller" (në anglisht). FIFA. 6 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 gusht 2011. Marrë më 23 gusht 2011.
  256. ^ Christopher Clarey (6 korrik 2010). "Netherlands 3, Uruguay 2: A Flick of the Head, a Nod to the Past" (në anglisht). The New York Times. Arkivuar nga origjinali më 9 shkurt 2014. Marrë më 23 gusht 2011.
  257. ^ a b "Khedira's late winner gives Germany third place at World Cup" (në anglisht). CNN. 10 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 18 gusht 2011. Marrë më 21 gusht 2011.
  258. ^ "Germany pip Uruguay to third place" (në anglisht). FIFA. 10 korrik 2010. Arkivuar nga origjinali më 25 prill 2012. Marrë më 23 gusht 2011.
  259. ^ "9 Luis SUAREZ" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2011. Marrë më 21 gusht 2011.
  260. ^ "Uruguay Rallies to Tie Peru in Copa América" (në anglisht). The New York Times. Associated Press. 4 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2014. Marrë më 26 gusht 2011.
  261. ^ "Copa America 2011: Uruguay Vs. Chile: Uruguay And Chile Settle For 1–1 Draw" (në anglisht). SBNation. 8 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2011. Marrë më 8 korrik 2011.
  262. ^ Paul Snowdon (13 korrik 2011). "Liverpool FC striker Luis Suarez helps Uruguay reach quarter-finals of Copa America Cup with 1–0 win over Mexico". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. Arkivuar nga origjinali më 11 mars 2012. Marrë më 26 gusht 2011.
  263. ^ "Uruguay Matches". CA2011.com (në anglisht). Copa América 2011. 2011. Arkivuar nga origjinali më 7 nëntor 2012. Marrë më 26 gusht 2011.
  264. ^ "Matches: Argentina v Uruguay". CA2011.com (në anglisht). Copa América 2011. 16 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 26 gusht 2011. Marrë më 26 gusht 2011.
  265. ^ Evan Fanning (16 korrik 2011). "Argentina v Uruguay – as it happened" (në anglisht). The Guardian. ISSN 0261-3077. Marrë më 27 maj 2020.
  266. ^ "Suarez sends Uruguay through" (në anglisht). FIFA. 20 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 18 gusht 2011. Marrë më 26 gusht 2011.
  267. ^ a b "Luis Suárez and Diego Forlán shoot Uruguay to record 15th Copa América" (në anglisht). The Guardian. 24 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 9 nëntor 2013. Marrë më 27 maj 2020.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)
  268. ^ "Diego Forlan leads Uruguay to Copa America victory" (në anglisht). BBC Sport. 24 korrik 2011. Marrë më 27 maj 2020.
  269. ^ "Suarez voted Player of Tournament at Copa America". en.people.cn (në anglisht). 25 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2021. Marrë më 27 maj 2020.
  270. ^ "London 2012: Liverpool's Luis Suarez selected in Uruguay squad" (në anglisht). BBC Sport. 7 korrik 2012. Marrë më 11 korrik 2012.
  271. ^ "Suarez has still got it! Watch video of Liverpool star's hat-trick for Uruguay against Chile" (në anglisht). Mirror Football. 12 korrik 2012. Marrë më 27 maj 2020.
  272. ^ "London 2012: Luiz Suárez back at Old Trafford to lead Uruguay" (në anglisht). The Guardian. 24 korrik 2012. Marrë më 8 gusht 2013.
  273. ^ Neil Johnston (17 qershor 2013). "Spain 2–1 Uruguay" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 31 gusht 2014.
  274. ^ "Uruguay 8–0 Tahiti: Suarez & Hernandez record breakers" (në anglisht). Sport 360. 4 dhjetor 2013. Marrë më 14 gusht 2020.
  275. ^ "Brazil 2–1 Uruguay" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 29 qershor 2014.
  276. ^ "Top scorers" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 16 tetor 2013. Marrë më 15 maj 2020.
  277. ^ "World Cup 2014: Uruguay clinch final spot with Jordan win" (në anglisht). BBC Sport. 21 nëntor 2013. Marrë më 6 dhjetor 2013.
  278. ^ "England's World Cup all but over as they lose to Uruguay" (në anglisht). The Telegraph. 19 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 19 qershor 2014.
  279. ^ "Uruguay confident Luis Suárez will make World Cup despite knee surgery" (në anglisht). The Guardian. 22 maj 2014. Marrë më 20 qershor 2014.
  280. ^ "Missing World Cup would kill Suarez – Gerrard" (në anglisht). ESPN FC. 25 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 20 qershor 2014. Marrë më 20 qershor 2014.
  281. ^ Phil McNulty (19 qershor 2014). "World Cup 2014: Uruguay 2–1 England" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 15 maj 2020.
  282. ^ Luis Herrera. "Italy – Uruguay Preview: Guaranteed exit for a former world champion". Goal.com (në anglisht). Marrë më 27 qershor 2014.
  283. ^ a b "Suarez at centre of new biting row as Uruguay progress" (në anglisht). ESPN FC. 24 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2014. Marrë më 24 qershor 2014.
  284. ^ "Luis Suarez bite: We will use every argument possible to get him cleared, vows lawyer" (në anglisht). Evening Standard. Marrë më 6 shtator 2014.
  285. ^ Mark Ogden (24 qershor 2014). "Italy 0 Uruguay 1" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 5 korrik 2014. Marrë më 25 qershor 2014.
  286. ^ a b "Luis Suárez banned for four months for biting in World Cup game" (në anglisht). The Guardian. 26 qershor 2014. Marrë më 26 qershor 2014.
  287. ^ Owen Gibson (28 qershor 2014). "Luis Suárez bite defence: I lost balance and hit my teeth against Chiellini" (në anglisht). The Observer. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2014. Marrë më 29 qershor 2014.
  288. ^ "Luis Suarez bite: Uruguay striker loses backing of gambling firm" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2014. Marrë më 28 qershor 2014.
  289. ^ "James Rodriguez scores twice, lifts Colombia to first quarterfinal". Sports Illustrated (në anglisht). Associated Press. Marrë më 30 qershor 2014.
  290. ^ a b "Uruguay to appeal Suarez ban for biting" (në anglisht). Deutsche Welle. 26 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 27 qershor 2014. Marrë më 26 qershor 2014.
  291. ^ "Luis Suarez: Uruguay captain Lugano dismisses 'bite' claims" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 5 korrik 2014. Marrë më 27 qershor 2014.
  292. ^ Irene Schreiber (29 qershor 2014). "Leave Suarez alone, Uruguay president urges" (në anglisht). Reuters. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2014.
  293. ^ "Luis Suarez bite ban: Uruguay President Jose Mujica insults Fifa" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 30 qershor 2014.
  294. ^ "World Cup 2014: How Uruguay closed ranks over Luis Suarez" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 10 korrik 2014. Marrë më 27 qershor 2014.
  295. ^ a b "Luis Suarez: Uruguay coach Oscar Tabarez to quit Fifa posts" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 30 qershor 2014. Marrë më 28 qershor 2014.
  296. ^ "Luis Suarez: global scrutiny after Giorgio Chiellini 'bite'" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2014. Marrë më 27 qershor 2014.
  297. ^ Luis Suárez (30 qershor 2014). "Suárez's official apology" (në anglisht). Twitter. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 30 qershor 2014.
  298. ^ Gabim referencash: Etiketë <ref> e pavlefshme; asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura Suarez apology The Guardian
  299. ^ Giorgio Chiellini (30 qershor 2014). "Chiellini's Twitter response" (në anglisht). Twitter. Arkivuar nga origjinali më 1 korrik 2014. Marrë më 30 qershor 2014.
  300. ^ "World Cup: FIFA confirm Uruguay have appealed against Luis Suarez's biting ban" (në anglisht). Sky Sports. 3 korrik 2014. Marrë më 3 korrik 2014.
  301. ^ "Luis Suarez's appeal against bite ban rejected by Fifa" (në anglisht). BBC Sport. 10 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2014. Marrë më 10 korrik 2014.
  302. ^ "FIFA rejects Luis Suarez appeal against ban for biting Giorgio Chiellini" (në anglisht). Sky Sports. 10 korrik 2014. Marrë më 10 korrik 2014.
  303. ^ "Liverpool keep counsel over Suarez ban reaction" (në anglisht). ITV News. 26 qershor 2014. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2014. Marrë më 26 qershor 2014.
  304. ^ "Luis Suarez: Liverpool & Barcelona agree deal for striker" (në anglisht). BBC Sport. 11 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2014. Marrë më 11 korrik 2014.
  305. ^ "FC Barcelona and Liverpool FC have reached an agreement for the transfer of Luis Suárez" (në anglisht). FC Barcelona. 11 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2014. Marrë më 11 korrik 2014.
  306. ^ "LFC statement: Suarez to leave" (në anglisht). Liverpool F.C. 11 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2014. Marrë më 11 korrik 2014.
  307. ^ "Barcelona claim Suarez is 'humble'" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 14 korrik 2014. Marrë më 12 korrik 2014.
  308. ^ "Luis Suarez: Barcelona will meet Liverpool striker's release clause" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 12 korrik 2014.
  309. ^ Chris Beesley (26 mars 2016). "Ex-Liverpool FC striker Luis Suarez points to 'suffering' on scoring return" (në anglisht). Liverpool Echo. Marrë më 26 mars 2016.
  310. ^ "Luis Suárez fumes as Venezuela dump Uruguay out of Copa América" (në anglisht). The Guardian. 10 qershor 2016. Marrë më 13 qershor 2016.
  311. ^ "Luis Suárez's Uruguay bow out of Copa America with 3–0 defeat of Jamaica" (në anglisht). FC Barcelona. 14 qershor 2016. Marrë më 14 qershor 2016.
  312. ^ "Messi, Suarez share record for goals in CONMEBOL World Cup qualifiers" (në anglisht). ESPN FC. 11 tetor 2017.
  313. ^ Ante Jukic (10 tetor 2017). "Uruguay 4 Bolivia 2: Suarez and Cavani show their class" (në anglisht). Goal.com. Arkivuar nga origjinali më 20 qershor 2018. Marrë më 20 qershor 2018.
  314. ^ "Suarez bags 50th Uruguay goal in win over Czechs" (në anglisht). Reuters. 23 mars 2018. Arkivuar nga origjinali më 20 qershor 2018. Marrë më 20 qershor 2018.
  315. ^ "Luis Suarez nudges unconvincing Uruguay into second round as Saudi Arabia slump out" (në anglisht). The Daily Telegraph. 20 qershor 2018. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 20 qershor 2018.
  316. ^ "Suarez and Cavani score as Uruguay beat Russia to win Group A" (në anglisht). BBC Sport. 25 qershor 2018.
  317. ^ "Edinson Cavani sends Uruguay to World Cup last eight as Portugal bow out" (në anglisht). The Guardian. 29 qershor 2018.
  318. ^ Chris Bevan (6 korrik 2018). "Uruguay 0 France 2" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 6 korrik 2018.
  319. ^ "Uruguay Team Squads Copa America 2019". copaamerica2019.live (në anglisht). 7 mars 2019. Arkivuar nga origjinali më 16 prill 2021. Marrë më 13 qershor 2019.
  320. ^ "Uruguay 4–0 Ecuador" (në anglisht). BBC Sport. 17 qershor 2019. Marrë më 17 qershor 2019.
  321. ^ "Uruguay 0–0 Peru" (në anglisht). BBC Sport. 29 qershor 2019. Marrë më 30 qershor 2019.
  322. ^ "Clasificatorias Sudamericanas: Selección que anotó el primer gol siempre fue al Mundial" (në anglisht). Gol Perú. 8 tetor 2020. Arkivuar nga origjinali më 3 shkurt 2022. Marrë më 9 tetor 2020.
  323. ^ Roger Gonzalez (22 qershor 2021). "Uruguay vs. Chile score: Luis Suarez rescues points for Tabarez's crew to cancel out Eduardo Vargas opener". CBS Sports (në anglisht).
  324. ^ Roger Gonzalez (3 korrik 2021). "Uruguay vs. Colombia score: Los Cafeteros advance to semifinals after winning on penalty kicks". CBS Sports (në anglisht).
  325. ^ "Uruguay go out of World Cup 2022 despite 2–0 win over Ghana – as it happened" (në anglisht). The Guardian. 2 dhjetor 2022. Marrë më 17 dhjetor 2022.
  326. ^ "Uruguay wins third-place Copa America playoff on penalties, Luis Suarez the hero". The Athletic (në anglisht). 13 korrik 2024.
  327. ^ "Luis Suárez to retire from Uruguay after Friday's WC qualifier" (në anglisht). ESPN FC. 2 shtator 2024. Marrë më 3 shtator 2024.
  328. ^ "Luis Suárez se retira de la selección uruguaya" (në spanjisht). AS.com. 2 shtator 2024. Marrë më 2 shtator 2024.
  329. ^ "El minuto a minuto de la emotiva despedida de Luis Suárez de la Selección Uruguaya" (në spanjisht). ESPN FC. 6 shtator 2024. Marrë më 6 shtator 2024.
  330. ^ "The 100 best footballers in the world 2013 – interactive" (në anglisht). The Guardian. 20 dhjetor 2013. Marrë më 1 janar 2014.
  331. ^ "Uruguay's Suárez, Known for Biting, Leaves Mark on World Cup" (në anglisht). The New York Times. 25 qershor 2014.
  332. ^ "Uruguay v England: Luis Suarez proved he is best in the world, says Peter Taylor" (në anglisht). Sky Sports.
  333. ^ Dan Quarrell (21 shtator 2015). "Why Luis Suarez is better than Lionel Messi and Cristiano Ronaldo – Cristian Rodriguez" (në anglisht). Eurosport. Marrë më 22 shtator 2015.
  334. ^ "The 100 best footballers in the world 2016 – interactive" (në anglisht). The Guardian. 20 dhjetor 2016.
  335. ^ "Thierry Henry considers Suarez the best striker in the world" (në anglisht). Hitc. 19 korrik 2014. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2021. Marrë më 19 korrik 2014.
  336. ^ "Luis Suarez: The best striker in Barcelona's history" (në anglisht). Marca. 24 shtator 2020. Marrë më 24 shtator 2020.
  337. ^ "Suarez matches Ruud van Nistelrooy's record" (në anglisht). The Guardian. 1 qershor 2016.
  338. ^ "Ronaldo makes history as Serie A top goal scorer" (në anglisht). ESPN FC. 23 maj 2021. Marrë më 28 tetor 2021.
  339. ^ Neil Collins (5 korrik 2014). Make Us Dream: A Fan's View of the 2013/14 Season (në anglisht). Lulu. fq. 108.
  340. ^ Robert Redmond (21 qershor 2018). "Watch: He can nutmeg a mermaid, but Luis Suarez really can't wave" (në anglisht). Sports.Joe.ie.
  341. ^ Michael J. Chandler (15 dhjetor 2016). "Suarez extends Barcelona deal through 2021 with €200M buyout" (në anglisht). theScore.com. Marrë më 28 tetor 2021.
  342. ^ Tony Cascarino (20 qershor 2014). "Gifted Luis Suárez displays value of nuisance" (në anglisht). The Times. Marrë më 28 tetor 2021.
  343. ^ Enrique Ortego (15 maj 2016). "Complete Messi complementing lethal Suarez" (në anglisht). Marca. Marrë më 28 tetor 2021.
  344. ^ "An analysis of the Liga BBVA's top scorers" (në anglisht). La Liga. 29 janar 2016. Marrë më 28 tetor 2021.
  345. ^ Chris Smith (13 tetor 2020). "Every Premier League season's leading player for goals from outside the penalty box" (në anglisht). Squawka. Marrë më 28 tetor 2021.
  346. ^ a b "Luis Suárez Statistics" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 27 qershor 2014. Marrë më 13 prill 2010.
  347. ^ a b John Aldridge (27 shtator 2011). "Too early to crown Luis Suarez a Liverpool FC legend". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. fq. 3. Marrë më 2 tetor 2011.
  348. ^ Ben Welch (9 gusht 2016). "Rio Ferdinand: Facing Messi, Ronaldo & Aguero" (në anglisht). FourFourTwo. Marrë më 28 tetor 2021.
  349. ^ a b Jimmy Rice (1 shkurt 2011). "Kenny: Suarez deal a statement". LiverpoolFC.TV (në anglisht). Liverpool F.C. Arkivuar nga origjinali më 29 gusht 2011. Marrë më 22 gusht 2011.
  350. ^ "Suarez role may change – Rodgers" (në anglisht). BBC Sport. 4 janar 2013. Marrë më 28 tetor 2021.
  351. ^ "Luis Suarez dummying twice, prior to each of Lionel Messi's goals during Barcelona's win against Tottenham Hotspurs at Wembley" (në anglisht). The Guardian. 6 tetor 2018.
  352. ^ "Luis Suarez, a specialist in scoring with a volley" (në anglisht). FC Barcelona. 2 mars 2017.
  353. ^ "Luis Suarez's goal record from volleys for Barcelona is pretty outrageous" (në anglisht). Give Me Sport. 7 tetor 2019.
  354. ^ "Suarez scores sublime overhead kick vs Sevilla" (në anglisht). Sport Bible. 22 mars 2018. Arkivuar nga origjinali më 27 korrik 2021. Marrë më 7 prill 2025.
  355. ^ "Luis Suárez unleashes an acrobatic volley against Real Sociedad" (në anglisht). Dugout. 28 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 6 shkurt 2021.
  356. ^ Michael Cox (7 prill 2020). "Beckham bend or Ronaldo knuckleball? The evolution of Premier League free kicks" (në anglisht). The Athletic. Marrë më 28 tetor 2021.
  357. ^ "Suarez puts Real Madrid to the sword" (në anglisht). Marca. 27 shkurt 2019. Marrë më 28 tetor 2021.
  358. ^ Vicente L. Panetta (19 korrik 2011). "Suarez's 2 goals put Uruguay into final" (në anglisht). USA Today. Associated Press. Marrë më 6 nëntor 2011.
  359. ^ John Aldridge (27 shtator 2011). "Too early to crown Luis Suarez a Liverpool FC legend". Liverpool Echo (në anglisht). Trinity Mirror. fq. 2. Marrë më 2 tetor 2011.
  360. ^ "Arsenal Legend Thierry Henry: Luis Suarez is the best striker in the world". hitc.com (në anglisht). 19 korrik 2015.
  361. ^ "Players with most assists in history" (në anglisht). SportMob. 23 tetor 2020.[lidhje e vdekur]
  362. ^ "Excerpts from Steven Gerrard's autobiography" (në anglisht). Sportskeeda. 14 shtator 2015.
  363. ^ "Ten things to note from Steven Gerrard's book" (në anglisht). The Guardian. 23 shtator 2015.
  364. ^ Andy Hunter (26 tetor 2012). "Liverpool's Luis Suárez has a history of diving, says David Moyes" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 19 janar 2013.
  365. ^ "Luis Suarez 'diving' debate continues" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 11 tetor 2012. Marrë më 19 janar 2013.
  366. ^ "Chelsea boss Jose Mourinho accuses Luis Suarez of diving" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 25 qershor 2014.
  367. ^ John Percy (24 shtator 2012). "Luis Suárez is the victim of a referee witch-hunt over unfair reputation for diving, say Liverpool team-mates" (në anglisht). The Daily Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 19 janar 2013.
  368. ^ Davis Lacey (5 tetor 2012). "A reputation for diving is hard for referees to forget in a hurry" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 19 janar 2013.
  369. ^ "Luis Suarez diving: Liverpool boss Brendan Rodgers reveals anger" (në anglisht). BBC Sport. 17 janar 2013. Marrë më 19 janar 2013.
  370. ^ a b Gerard Brand (1 korrik 2018). "Luis Suarez back to his tenacious best as Uruguay beat Portugal" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 1 korrik 2018.
  371. ^ Ben Smith (17 nëntor 2012). "Luis Suarez accused of stamping by Wigan boss Roberto Martinez" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 27 qershor 2014.
  372. ^ Jim White. "Everton v Liverpool: Luis Suárez is Anfield's inspiration but a pantomime villain to away fans" (në anglisht). The Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2012. Marrë më 27 qershor 2014.
  373. ^ "Uefa says no investigation over Luis Suárez 'stamp' against Zenit" (në anglisht). BBC Sport. 26 shkurt 2013. Marrë më 27 qershor 2014.
  374. ^ "Luis Suarez appears to stamp on Valencia's Aymen Abdennour" (në anglisht). Sky Sports. Marrë më 27 maj 2020.
  375. ^ Dominic Bossi (12 dhjetor 2013). "Kevin Muscat named football's dirtiest player". Sydney Morning Herald (në anglisht). Marrë më 31 gusht 2014.

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Luis_Suárez&oldid=2794283"